Bomba Estéreo

Po czterech latach Bomba Estéreo wraca z nowym albumem. Deja to fenomenalna fuzja rytmów afrokolumbijskich, muzyki elektronicznej i odgłosów przyrody. To opowieść o powrocie do korzeni, zachęta do nawiązania bliższego kontaktu z naturą oraz wezwanie do dbania o matkę ziemię. Bomba Estéreo Artystą Tygodnia w Radiu LUZ.

Rewolucja w rytmach elektrocumbii

 

Bomba Estéreo jest jednym z najbardziej wpływowych zespołów, który przyczynił się do rozwoju nowej fali muzyki electropikalnej w Kolumbii. Simón Mejía, założyciel zespołu, producent, kompozytor, multiinstrumentalista, rozpoczynając swój projekt miał jeden cel. Pokazać  światu, jak brzmi elektroniczna odsłona Kolumbii. Jaka jest współczesna Kolumbia, kim są i jak bawią się costeños (Kolumbijczycy zamieszkujący wybrzeże morza karaibskiego) i skąd pochodzi tak ogromne bogactwo kultury tego regionu.

Zainspirowany muzyka tradycyjną wymieszał folk kolumbijski z elektroniką. Udowodnił, że takie gatunki jak cumbia, merengę, bullerengue, vallenato, champeta doskonale brzmią wymieszane z muzyką klubową, rockiem, popem i reggaetonem. Za tekstami i wokalem stoi charyzmatyczna Li Saumet, która jest uosobieniem tego co tropikalne i karaibskie. Razem z zespołem tworzą niepowtarzalne dźwięki, które odzwierciedlają różnorodność kultury kolumbijskiej. W 15 rocznicę swojej twórczości wracają z szóstym studyjnym albumem Deja, który poprzez muzykę ma zbliżyć człowieka do natury i do własnych korzeni.

Simón Mejía i Liliana Saumet

 

Simón Mejía jest wyróżniającą się postacią na elektronicznej scenie Ameryki Łacińskiej. Jest multiinstrumentalistą, producentem i kompozytorem, a także autorem filmów dokumentalnych. W swojej twórczości dzieli się obserwacjami na temat lokalnego folkloru oraz zaangażowaniem w ochronę środowiska naturalnego. Robi to nie tylko w formie utworów muzycznych z zespołem Bomba Estéreo czy w swoim solowym projekcie Monte, ale także przy użyciu form audiowizualnych.

Wyreżyserował i wyprodukował między innymi film dokumentalny Jende Ri Palenge. Film opowiada o swojej podróży do miejscowości San Basilio de Palenque. To miejscowość, która ma nieoceniony wpływ na kształt muzyki tradycyjnej Kolumbii. To tam w czasach kolonialnych zbiegli niewolnicy z Angolii i utworzyli pierwszą niezależną afrykańską wioskę, która po dziś dzień zachowuje swoją kulturę i muzykę. Pochodzące stamtąd tambores, bębny, są nieodłączną częścią cumbii, bullerengue i innych ludowych pieśni Kolumbii. Simon Mejía wybrał się w 2008 roku do San Basilio de Palenque i stawia tam studio. Dzięki tej inicjatywie po raz pierwszy w historii ponad 200 godzin pieśni afrykańskich zostały nagrane i uratowane przed zapomnieniem przez przyszłe pokolenia. Podobne projekty tworzy do dziś, a inspiracja lokalnym folklorem jest wyraźnie słyszalna w najnowszym krążku jego zespołu.

Liliana Saumet została zaproszona do projektu przez  w 2008 roku. Poznali się z Simonem na imprezie, a on – zafascynowany jej głosem przypominającym legendarne kolumbijskie piosenkarki – poprosił ją, aby zaśpiewała do jego kompozycji Huepaje. Li wspomina: Zaśpiewałam cumbię, a mój głos popłynął naturalnie, a to dlatego, że rytmy karaibskie mam we krwi. Efekt mi się spodobał i zdecydowałam się dołączyć do projektu.

Dziś ciężko sobie wyobrazić Bombę Estéreo bez Liliany, która jest dueña de la fiesta, szefową imprezy i pełną charyzmy liderką, która gdy tylko wychodzi na scenę oczarowuje publikę swoją tropikalną elegancją i karaibską energią.

Bomba Estéreo – początki

 

Okolice roku 2008 to moment, kiedy w Ameryce Łacińskiej ma miejsce eksplozja zespołów i muzyków niezależnych, którzy zaproponowali nową odsłonę muzyki tradycyjnej. Na tej fali powstał zespół Bomba Estéreo. Ich pierwszy album został wydany w 2008 roku. Volume 1 to zbiór reinterpretacji tradycyjnych afrokarabiskich pieśni, dzięki któremu młodzi zaczynają tańczyć do ich elektronicznej odsłony.

Champeta, cumbia, gaitas i elektroniczne bity tworzą niepowtarzalną mieszankę rytmów także w drugim studyjnym albumie zespołu. W utworach z krążka Estalla usłyszymy hołd dla kultury afrykańskiej, legendarnych muzyków, pieśni karaibskich i karnawału w Barranquilli. Z tego albumu pochodzi największy hit zespołu Fuego. Utwór pojawił się na soundtracku do FIFY 10, dzięki czemu po raz pierwszy poza Latynoameryką usłyszano o Bombie Estéreo.

Bailar conmigo – tańcz ze mną

 

Trzeci album Bomby Estéreo to połączenie cumbii i przyszłości. Nazwany Elegancía Tropical jest odwzorowaniem stylu życia Kolumbijczyków z tropikalnej części kraju, a także hołdem dla muzyki afrykańskiej i starej szkoły cumbii. Wybrzmiewają zarówno bębny, tradycyjne kolumbijskie flety, jak i dub i elektrofunk.

Simon Mejía o twórczości zespoły mówi: Ta muzyka jest skomponowana przez starsze pokolenia znad karaibskiego wybrzeża i laczy  tradycje afrykańskie i kolumbijskie. Naszym celem jest uratowanie tej muzyki i zabranie ja na następny poziom. O miłości do swojego regionu wspomina często podkreślając, że Kolumbia skrywa wiele skarbów zarówno związanych z kulturą, jak i naturą. Dla Liliany i Simona muzyka jest przekaźnikiem, dzięki któremu to piękno może dotrzeć do wielu miejsc na świecie i skierować oczy odbiorców w stronę Kolumbii i Latynoameryki.

Czwarty album zespołu jest zwrotem w ich karierze. W 2015 roku wydają album Amanecer i po raz pierwszy wchodzą we współpracę z zagraniczną wytwórnią Sony Records, z którą są związani do dziś. Fani kolumbijskiego składu otrzymują zupełnie nowe brzmienia nagrywane pomiędzy Bogotą i Los Angeles.

Jest to moment, w którym Bomba Estéreo wchodzi do mainstreamu i zaczyna budować nowy wizerunek muzyki latynoskiej na świecie. W albumie Amanecer słyszymy mniej cumbii, a więcej reggaetonu i osobistych, dojrzałych i świetnie zarapowanych tekstów Liliany Saumet. Bomba Estéreo nie porzuca jednak całkiem głównego filaru swojej twórczości. Wciąż łączy tradycyjne karaibskie i afrokolumbijskie rytmy z muzyką współczesną.

W jednym z największych hitów z tego albumu pod tytułem Soy Yo słyszymy tradycyjny flet kolumbijski flauta de millo i afrykańskie bębny, a w słynnym utworze Fiesta, inspirowany karnawałem w Barranquili, champetę i mocne dubowe brzmienia.

Muzyka to żywy organizm i jest odbiciem tego, co dzieje się na świecie – tak o piątym krążku mówi Simón. Tytułowe Ayo z 20217 roku to nazwa mieszanki ziół z koką, która jest żuta przez rdzenną ludność zamieszkującą Andy w celu zwiększenia energii i jasności umysłu. Pomysł na album pojawił się podczas ceremonii wysoko w górach Sierra Nevada de Santa Marta, które znajdują się nad wybrzeżem karaibskim Kolumbii. Ten region, znany ze wspaniałych widoków i zadziwiająco różnorodnej przyrody, zainspirował Simona i Lilianę do skomponowania utworów, które zwracają uwagę słuchacza na temat zasobów ziemi.

Album Ayo dostarczył zespołowi rozpoznawalność na całym świecie. Przy okazji trasy koncertowej w 2018 roku kolumbijska grupa dotarła aż do Polski i dała występ na Openair Festiwalu. Polska widownia po raz pierwszy na własnej skórze mogła doświadczyć tego, czym jest tropikalna elegancja i wytańczyć się do kolumbijskiej cumbii. 

Cztery żywioły

 

We wrześniu 2021 Bomba Estéreo wydaje szósty długogrający krążek Deja. Album został podzielony na cztery single – Agua, Tierra, Aire, Fuego – które były wypuszczane co trzy miesiące od lutego 2021 roku. Agua, utwór otwierający, zaprasza nas do świata przyrody.

Wzbogacony o nagrania terenowe pozwala nam wczuć się w unikatową atmosferę całego albumu. Nasłuchujemy w nim śpiewu ptaków, szumu wody nagranego w górach Sierra Nevada de Santa Marta. A taże chóru kobiecych głosów: wokalistki zespołu Liliany Saumet oraz jej przyjaciółki Lido Pimienty, wybitnej kolumbijskiej piosenkarki. W singlu Tierra, czyli Ziemia, usłyszymy zaś ubolewanie nad eksploatacją planety. Jak mówi sama Li Samet: chcemy tworzyć muzykę, która wytworzy więź z samym sobą i z planetą, którą zamieszkujemy.

 

Na początku 2020 roku, zaraz przed światowym lockdownem, Bomba Estéreo i gościnni wykonawcy zostali zaproszeni na trzy tygodnie do domu Liliany, w którym mieści się studio. Nagrywali utwory w otoczeniu rajskich, karaibskich plaży z widokiem na szczyty gór Sierra Nevada. Jednocześnie Simón nagrywał odgłosy tropikalnych zwierząt, ptaków, szum fal morza i rzek. Gościnne głosy, które słyszymy w Deja to Lido Pimienta, kubańskie duo Okan, meksykański muzyk Leonel Garcia i nigerska piosenkarka afrobitowa Yemi Alade.

Zuzanna Pajorska