Immersyjne doświadczenia festiwalu Tauron Nowa Muzyka Katowice 2025

Immersyjne doświadczenia festiwalu Tauron Nowa Muzyka Katowice 2025
Podczas tegorocznej edycji Tauron Nowa Muzyka Katowice koncerty w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia były szczególnie magiczne. Reinterpretacje i nowe spojrzenia na muzykę poważną wypełniały zapierającą dech w piersiach przestrzeń koncertową.

 

Jednym z naszych ciekawszych odkryć stała się kompozytorka i harfistka Marysia Osu. Wykorzystując komputer i autonomiczne efekty, rozszerza brzmienie tego, wydawać by się mogło, nienaruszalnego instrumentu. Podczas koncertu towarzyszyli jej flecista oraz wokalistka, a także odgłosy ptaków i fal morza.

Marysia Osu wykorzystuje klasyczny dorobek i łączy go z tym, co nietuzinkowe. Tworzy przestrzeń do zatracenia się, medytacji, odpoczynku. Pozwala na usłyszenie nowości w każdym pojedynczym takcie i nieustannie zaskakuje. Kiedy myślimy, że poznaliśmy już jej wszystkie sekrety, wyciąga kolejnego asa z rękawa. I nie pęka, kiedy podczas koncertu dokładnie to robi jedna z jej strun.

O wyjątkowości harfy, wrażliwości i transcendencji z Marysią Osu rozmawiała Zuzanna Kopij.

TNMK2025 był także okazją do usłyszenia dwóch niezwykle istotnych reprezentantek współczesnego minimalizmu organowego – Kali Malone i Ellen Arkbro. Powoli płynącymi współbrzmieniami stworzyły niesamowitą atmosferę w sali koncertowej NOSPR, hipnotyzując słuchaczy.

Zarówno Malone, jak i Arkbro, swoje kompozycje opierają na trwaniu. Najważniejsze stają się czas, harmonia i zachodzące w przestrzeni zjawiska akustyczne. Wykorzystywany przez nie minimalizm stanowi narzędzie, potęgujące przeżycia słuchaczy poprzez redukcję środków wyrazu. Kosztem rozbieganej melodii, szarżujących pasaży czy kontrastów dynamicznych skupiają się na, no właśnie, skupieniu. Muzyka staje się medytacją, zarówno dla odbiorców, jak i wykonawczyń.

Organy są wyjątkowym instrumentem, który w swoim brzmieniu wydaje się niezwykle ludzki. Każdy wydawany przez piszczałki oddech przypominał o własnej cielesności, o fizycznej obecności, która umykała pamięci rozproszonej przez absolutne skupienie na chwili i jej brzmieniu.

Z Ellen Arkbro o specyfice organów i minimalizmu w muzyce, cierpliwości, otwartości i skupieniu rozmawiała Zuzanna Kopij.

To nie były tylko koncerty, a immersyjne doświadczenia. Przestrzenie kontemplacji, oddechu i wyciszenia pomiędzy innymi, głośniejszymi, niemal atakującymi zmysły wydarzeniami, które miały miejsce podczas TNMK2025. Pokazuje to tylko, jak różnorodna była tegoroczna edycja festiwalu.

Zuzanna Kopij