Moda na digital – projekt wielkiej cyfryzacji na Politechnice Wrocławskiej bliski ukończenia

Blisko 280 tysięcy analogowych przedmiotów – czasopism technicznych, raportów architektonicznych, zdjęć oraz negatywów, doczeka się swojej utrwalonej, cyfrowej wersji. Materiały stanowiące unikatową dokumentację zabytków Polski ze szczególnym uwzględnieniem Dolnego Śląska dostanie drugie życie dzięki projektowi Politechniki Wrocławskiej.

Prawie dwa lata zajęło utrwalenie na dyskach twardych archiwizowanych obiektów. Wśród nich najmniejszy to klatka negatywu filmowego o szerokości 35 mm, z kolei największy to pomiar inwentaryzacyjny (rysunek) o szerokości około trzech metrów. Cyfryzacja tak różnych materiałów wymaga użycia różnych narzędzi takich jak kolumna reprodukcyjna, skanery dziełowe, skaner wielkoformatowy i skaner dokumentowy.

O szczegółach zachowywania od zapomnienia w „sekcji Archeo” opowiedział Annie Geryn Piotr Pinkawa z Laboratorium Metod Digitalizacji i Multimediów Centrum Wiedzy i Informacji Naukowo-Technicznej PWr.

Część zdigitalizowanych obiektów można oglądać na stronie Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej.

W ramach projektu realizowane są równolegle dwa zadania pod nazwą „Opracowanie wybranych archiwalnych numerów czasopism oraz zbioru pomiarów inwentaryzacyjnych zabytków architektury, dokumentacji fotograficznej, raportów naukowych i powiązanych z nimi dokumentów ze zbiorów Centrum Wiedzy i Informacji Naukowo-Technicznej Politechniki Wrocławskiej” oraz „Digitalizacja wybranych archiwalnych numerów czasopism oraz zbioru pomiarów inwentaryzacyjnych zabytków architektury, dokumentacji fotograficznej, raportów naukowych i powiązanych z nimi dokumentów ze zbiorów Centrum Wiedzy i Informacji Naukowo-Technicznej Politechniki Wrocławskiej”.

Zadania finansowane są ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę. Projekt realizowany jest w ramach umowy 585/P-DUN/2018.