Mr. Oizo

Mr. Oizo

Gwiazda francuskiego, undergroundowego house’u obchodzi w tym tygodniu dwie rocznice – 10 listopada premierę miał jego horror Mordercza Opona, a 17 listopada album Lambs Anger. Twórczość zakochanego w absurdzie dj-a i reżysera Mr. Oizo to kwintesencja szaleństwa, niezależnie od tego, czy słuchamy jego muzyki, czy oglądamy jego filmy.

 

Urodzony 14 kwietnia 1974 roku w Paryżu, Quentin Dupieux w wieku 18 lat odkrył pasję do fotografowania, a kilka miesięcy później również do tworzenia muzyki. W 1997 roku przez przypadek trafił na Laurenta Garniera, dla którego wyreżyserował teledysk do Flashback. Niedługo później podpisał kontrakt z wytwórnią FCom, z której pomocą wydał swoją pierwszą EPkę – #1.

Przełomem w jego karierze była szansa nagrania serii reklam dla marki Levi’s w 1999. Specjalnie na tę okazję stworzył postać Flat Erica, żółtej maskotki, będącej bohaterem singla Flat Beat, która następnie robiła karierę niezależnie od artysty, występując chociażby w brytyjskim serialu Biuro. Zarówno kampania reklamowa, utwór, jak i maskotka okazały się wielkim sukcesem. Flat Beat trafiło na szczyty list przebojów w Austrii, Finlandii, Niemczech, Włoszech i Wielkiej Brytanii. Mr. Oizo stał się popularny zanim miał na koncie jakikolwiek album.

Ten powstał w dwa miesiące – 11 października 1999 ukazała się płyta Analog Worms Attack. Pierwszy i ostatni krążek nagrany w pełni przy użyciu analogowych syntezatorów. Jak twierdzi Mr. Oizo, a popierają to statystyki, jego najlepsze piosenki powstają w najkrótszym czasie. Dlatego artysta postanowił przerzucić się na komputer. Od chwili wydania drugiego albumu, Moustache (Half a Scissor) w 2005 roku, cała jego muzyka powstawała właśnie na komputerze. Okres ten był również najdłuższym pomiędzy wydaniami w karierze Mr. Oizo.

Jego następnym krążkiem była ścieżka dźwiękowa do własnego filmu Steak. Już jako Quentin Dupieux, reżyseruje absurdalne filmy. Na swoim koncie ma także Morderczą Oponę, o posiadającej psychokinetyczne moce oponie, która zakochuje się w kobiecie i atakuje każdego, kto stanie jej na drodze do zdobycia serca ukochanej. Artysta nagrał też m.in. Wrong CopsDeerskin, a w zeszłym roku Mandibles.

W 2008 roku, Mr. Ozio wydał Lambs Anger album pełen dziwnych brzmień rozstrzelonych pomiędzy typowym francuskim housem a eksperymentalną elektroniką. Stąd pochodzą takie hity jak Cut Dick czy Bruce Willis Is Dead. Jest to także pierwszy krążek, na którym Oizo zaprosił do studia innych wykonawców – Carmen Castro, koleżankę z wytwórni Uffie oraz Errorsmith.

Mr. Oizo współpracował z wieloma znanymi postaciami w świecie muzyki. Wśród nich: SebastiAnGaspard Augé, Kavinsky (ta trójka pojawiła się również w jego filmach), a nawet Charli XCX i Skrillex. Wyreżyserował także teledyski dla Laurenta Garniera, Sebastiena Telliera czy Metronomy.

Od tamtej pory Quentin nieustannie pracuje nad muzyką lub filmami, które zamiast logiki i sensu, wypełnione są abstrakcyjnymi wizjami i absurdem. Tłusty bas, proste choć dziwne bity, wymyślne sample i syntezator mowy w miejscu wokalu. To wszystko sprawia, że Dupieux jest unikatem w scenie podziemnego francuskiego house’u.

Piotr Hajkiewicz