10 najlepszych kampanii społecznych – STRZAŁ w 10.
Problemy społeczeństwa mimo tego, że wydają się być problemami oscylującymi wokół podobnych tematów z roku na rok spotykają się z nagłaśnianiem konkretnych z nich przez media, zwiększając ich rangę, mówiąc, pisząc o nich w szerszej skali, tworząc pewne “trendy w komunikacji” np. poprzez kampanie społeczne. W zestawieniu poniższych przykładów kierowałyśmy się użyciem charakterystycznych narzędzi, na podstawie których owe trendy jesteśmy w stanie wyznaczyć.
—
via: https://elephanttoday.wordpress.com/2016/03/22/certain-things-hang-on-forever/
Pierwszym przykładem jest kampania plakatowa CERTAIN THINGS HANG ON FOREVER: Set the kids free from abuse and violence, która miała miejsce w Hiszpanii, w 2010 roku.
Wymowność plakatu przejawia się w tym, że w lekko, umownie wręcz oświetlonym salonie widzimy 4-5-letnie dziecko, oplątane dłońmi osób dorosłych, które znowu splątane ze sobą tworzą ciągnącą się, ciężką suknie. Dziecko ukazane jest w centrum rodzinnego salonu, jest w nim osamotnione, dzieli się z nami brakiem konkretnej emocji na twarzy. Jako odbiorcy możemy interpretować owy zabieg jako niezrozumienie przez dziewczynkę przedstawionej sytuacji, pewnego rodzaju wyparcie. Pierwiastek zaskoczenia może kłębić się w zagospodarowaniu otoczenia. Spodziewamy się innych skojarzeń z sercem domu rodzinnego, jakim może być salon, przecież mamy tutaj ukazane zabawki dziecięce, meble, wywołujące ciepłe skojarzenia, jednak przy owym zestawieniu doskwiera nam niepokój. Plakat ten podkreśla, że nawet w na pozór przyjemnym i bezpiecznym środowisku (jakie powinna stwarzać najbliższa rodzina) może dojść do przemocy i braku pohamowań w stosunku do najmłodszych członków tkanki rodzinnej.
Kolejną trudną tematyką, poruszaną przez kampanie społeczne jest problem bezdomności.
Przykładem kampanii, która się do niego odnosi jest akcja „Ciepły przystanek”. Czekanie na autobus zimą może dłużyć się w nieskończoność – przez otaczające zimno choćby 5 minut wydaje się być wiecznością. Tym przyjemniejszy jest powrót do ciepłego domu.
Na takim właśnie uczuciu bazowała agencja DDB Tribal tworząc kampanię dla Caritas. Cała akcja miała zwrócić uwagę mieszkańców Wiednia na problem bezdomności w ich mieście. Wykorzystano do tego niekonwencjonalną metodę, ponieważ na przystankach autobusowych zainstalowano urządzenie generujące ciepło, przypominające grzejnik w ognistym kolorze. Dzięki niemu osoby czekające na autobus mogły się ogrzać za cenę symbolicznego euro. Całość była przymocowana na plakacie z dużym napisem „Warme spenden” („Daj ciepło”). Obok pojawiły się też hasła zachęcające do wspomożenia pieniężnie organizacji.
Relację ze swoich działań agencja nagrała i umieściła w internecie. Bardzo szybko wywołała poruszenie nie tylko na portalach społecznościowych, ale również w mediach mainstream’owych, gdzie mówiono o niej w serwisach informacyjnych.
Nie zabrakło wśród zestawienie przykładów akcji ambientowych. W ramach kampanii Eyes on the road z 2014 roku przed seansem w jednym z kin w Hongkongu widzom zaprezentowano krótki film, nakręcony z perspektywy prowadzącego samochód. Za pomocą umieszczonego w kinie nadajnika w pewnym momencie wysłano wiadomość tekstową na telefony widzów. Gdy przenieśli swój wzrok z ekranu na wyświetlacze, pojazd nagle wjechał na drzewo, a widzowie usłyszeli pisk opon i dźwięk tłuczonego szkła.
Akcję przypominającą o zagrożeniu wiążącym się z korzystaniem z telefonu w trakcie prowadzenia samochodu, przygotowano na zlecenie firmy Volkswagen. Jest to świetny przykład na zaangażowanie dużych marek w kampanie społeczne, przez to rozwijającą się świadomość wpływania na własny wizerunek. Już nie tylko instytucje państwowe, organy miejskie, niezależne instytucje III sektora są inicjatorami kampanii, duże koncerny również się włączają, coraz częściej i coraz chętniej.
Czas na kampanię o szerokim zakresie działań, rozpoczętą w 2017 roku, jednak jej pokłosie odczuwalne jest i dzisiaj. Rozpoczęto ją od krótkich wideo na YouTubie z zaangażowaniem przedstawicieli polskiej kultury tj. Maćka Stuhra, Maffashion, Mateusza Banasiuka, Roberta Biedronia czy Moniki Brodki.
Inicjatorką akcji jest Anja Rubik i każdemu pewnie już świta:, że mowa o akcji #sexed.PL
#sexedPL https://www.sexed.pl/
Sama Anja tłumaczy czym jest #sexed.PL: “To ruch który buduje przestrzeń dla otwartego dialogu na tematy związane z edukacją seksualną”. W jej ramach wciąż powstają materiały edukacyjne, zredagowana została książka edukacyjna czy audiobook – które spotkały się z zainteresowaniem młodzieży w Polsce.
Narracja jest prosta, szczera, budująca zaufanie i chęć podzielenia się własnymi doświadczeniami związanymi z seksualnością oraz dojrzewaniem.
Krytykę jaką można usłyszeć, to brak komunikatu do grupy, która faktycznie mogłaby potrzebować takiej edukacji, mamy w końcu wśród ambasadorów osoby zaangażowane społecznie, często też świadome i aktywne politycznie, co jednocześnie może odstraszyć, zniechęcić pewne środowiska od angażowania się w ramach #sexed.PL
Jednak warto oddać kampanii fakt, że kij w mrowisko został wsadzony, a my jako społeczeństwo mamy nieustanną możliwość kontynuacji czy organizacji podobnych przedsięwzięć. Jesteśmy jednocześnie o te wszystkie ludzkie historie do przodu, co umożliwia nam jeszcze szersze dotarcie do młodych ludzi w przyszłości.
Na liście nie mogło zabraknąć pozycji poruszającej problemy ekologiczne, tym bardziej, że ostatnie lata nosiły brzemię pytania: “Ile jeszcze będziemy musieli oddychać smogiem?” Mamy fatalną jakość powietrza w Polsce i trzeba o tym głośno mówić. Dlatego zdecydowano się na ruszenie z kampanią “Pierwsza doba bez smogu”.
W akcji można było wziąć udział nagrywając film, na którym wstrzymuje się powietrze, wstawić go na własny Instagram i oznaczyć poprzez @wstrzymajsmog.
Już na starcie 50 ambasadorów akcji zebrało ponad 45 minut bez smogu, byli to m.in. Ambasadorzy Global Compact oraz znani ludzie ze świata sportu, kultury, sztuki, mediów i show-biznesu, którzy włączyli się pro bono do akcji. Do tej pory zaangażowali się m.in.: Robert Korzeniowski, Krzysztof Zanussi, Małgorzata Foremniak, Magda Gessler, Rafał Sonik, Aleksandra Popławska, Agnieszka Cegielska, Leszek Lichota, Mateusz Damięcki, Krzysztof Ibisz czy Julia Wieniawa.
Jako produkt finalny po ok. 2 miesiącach miał powstać 24-godzinny film- odpowiednik pierwszej bezsmogowej doby – niestety nie udało się osiągnąć powyższych założeń, jednak zaangażowanie ludzi, sama warstwa koncepcyjna i użycie powszechnego już teraz Instagrama do rozpromowania akcji jest naprawdę dobrym strzałem.
Biorąc pod uwagę 10 ostatnich lat mamy do czynienia z licznymi zmianami w prowadzeniu kampanii społecznych:
— do akcji włączają się nie tylko jednostki państwowe czy organizacje pozarządowe ale również marki, które w ten sposób budują własny wizerunek i pozycję w naszej mentalności, a tym samym na rynku
— akcje promują się wśród społeczeństwa szybciej i mogą funkcjonować globalnie poprzez duży nacisk na działania internetowe, nie tylko są nam przedstawiane billboardy, nie tylko reklamy w telewizji czy radiu, chociaż czasami jest to motyw przewodni akcji, ale mamy również do czynienia z wideo, nowymi narzędziami komunikacji przykładowo #hasztagami oraz kampaniami prowadzonymi w social mediach np. na Instagramie
— niezmiennie ważne jest wsparcie eksperckie, autorytet w ważnej sprawie to wciąż aspekt pożądany, jednak coraz więcej mamy do czynienia (podobnie w reklamie) z kampaniami z udziałem influencerów, celebrytów, osób które najszybciej i najefektywniej zwiększają zasięg danej akcji.
Życzymy sobie podsumowując, żeby kampanie wywoływały w nas emocje: żeby nas krzepiły, szokowały, obrzydzały czy agitowały do realnego działania – taki w końcu ich cel, żeby pobudzać nasze myślenie, dyskusje i akcje. Jednocześnie pragniemy, aby ludzie nie traktowali tych komunikatów bezrefleksyjnie, żeby coraz więcej z nas robiło ten “jeden krok dalej” i przynajmniej pozwoliło sobie samym na uświadamianie wagi przekazywanych treści.