10 najważniejszych wydarzeń teatralnych we Wrocławiu – STRZAŁ w 10.

Nie trzeba być niewiadomo jak napuszonym krytykiem, żeby móc śmiało ocenić że przez ostatnią dekadę, wrocławska scena teatralna była jedną z najciekawszym w naszym kraju. Wybraliśmy 10 spektakli i wydarzeń teatralnych, które dla nas były w tych latach najważniejsze i uważamy że warto je docenić.

2010: „Żywoty świętych osiedlowych” Agata Kucińska

Spektakl powstał w oparciu o książkę Lidii Amejko pod tym samym tytułem. Agata Kucińska w swoim monodramie wykorzystuje rozmaite lalki, a towarzyszy jej grający na żywo Sambor Dudziński. Przedstawienie ma na swoim koncie ponad 27 nagród teatralnych m.in.: Wrocławską Nagrodę Teatralną przyznaną przez Prezydenta Wrocławia w 2011r.; Grand Prix V Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowej dla Dorosłych LALKA TEŻ CZŁOWIEK; Nagrodę za reżyserię, adaptację tekstu, scenografię i wykonanie przedstawienia podczas XVII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, a także udział w około 30 festiwalach w kraju i za granicą, m.in. w Edynburgu, Ostrawie, Bukareszcie, Danii, Czechach, Gdyni, Warszawie i wielu innych.

2011: „TĘCZOWA TRYBUNA 2012” Monika Strzępka i Paweł Demirski, Teatr Polski we Wrocławiu

Doceniona przez krytykę i entuzjastycznie przyjmowana przez publiczność opowieść o kibicach-gejach, którzy zawiązują inicjatywę Tęczowa Trybuna 2012 i walczą o prawo do jawnego i godnego uczestniczenia w Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej. To była jedna z pierwszych tak głośnych wypowiedzi artystycznych dotyczących kwestii homoseksualizmu w naszym kraju, ale również prawda o traktowaniu przez władze wszystkich obywateli, to znaczy, że nasz głos nie ma żadnego znaczenia, że dla polityków liczą się tylko słupki sondażowe i ich być albo nie być.

2012: „PIEŚNI LEARA” Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła

Awangardowy zespół z Wrocławia historię króla Leara opowiada korsykańskim rytmem i energią zderzającą się na scenie ze średniowiecznymi wielogłosami gregoriańskimi. Zamiast dialogu, mamy oratorium. Poruszająca gra uczuć wyrażona w 12 pieśniach, zabierająca widzów w oczyszczającą podróż do muzycznych korzeni szekspirowskiego dramatu. Po pierwszych prezentacjach spektaklu na sierpniowym festiwalu Fringe w Edynburgu, zagraniczni krytycy pisali, że Grzegorz Bral i jego aktorzy przywracają Europie umiejętność lamentowania, a ich spektakl, mimo, że jeszcze niedokończony, już jest legendą. To jedno z najbardziej poruszających dzieł teatru ostatniego czasu.

2013: OTWARCIE NOWEGO CAPITOLU – „MISTRZ I MAŁGORZATA” Wojciech Kościelniak

Premiera rewelacyjnego spektaklu zorganizowana została na otwarcie nowego budynku Teatru Muzycznego Capitol, którego przebudowa trwała niecałe trzy lata. Powierzchnia teatru zwiększyła się z 4 tys. do 18 tys. metrów kw. Scena jest głębsza i wyższa, teatr zyskał też nowe możliwości techniczne, w tym m.in. imponujące oświetlenie, cztery ruchome zapadnie, mające drugą podłogę, scenę obrotową oraz podnoszoną i opuszczaną fosę orkiestry. Widownia Dużej Sceny mieści 762 osoby, widownia Sceny Kameralnej składa się ze 190 miejsc. Całkowity koszt inwestycji wyniósł ok. 145 mln złotych.

2013: I PRZEGLĄD NOWEGO TEATRU DLA DZIECI, Wrocławski Teatr Lalek

Przegląd Nowego Teatru dla Dzieci to najważniejsze tego typu wydarzenie w regionie. Jego główną ideą jest prezentacja najciekawszych, nowatorskich, różnorodnych tematycznie i formalnie spektakli dla dzieci, wystawianych w ostatnich latach w polskich teatrach. Współczesna dramaturgia, śmiałe reinterpretacje klasyki i nowoczesne formy inscenizacyjne. Organizatorzy Przeglądu postawili sobie za cel, żeby teatr lalek nie kojarzył się dzieciom wyłącznie z tradycyjnymi formami i klasycznymi technikami animacji, ale z miejscem nowoczesnym i otwartym na eksperymenty, w którym nawet najmłodszych traktuje się jak pełnoprawnych partnerów w rozmowie o współczesnym świecie.

2014: „WYCINKA HOLZFALLEN” Krystian Lupa, Teatr Polski we Wrocławiu

„Wycinka” jest istotną wypowiedzią na temat teatru. Dziś i w ogóle. Punktuje konserwatywne rozmowy o aktorskiej misji i o upadku obyczajów, ale nie ma też litości dla głosów wiecznie młodych buntowników. Największym międzynarodowym sukcesem wrocławskiej sceny był jej debiut w Awinionie – jako pierwszy polski spektakl na tym najważniejszym festiwalu teatralnym świata „Wycinka Holzfällen” otworzyła tę imprezę, a jej pokazy wywołały euforię wśród publiczności i krytyków.

2014: „WIELKA PŁYTA 1972-2018. BARDZO DROGI KONCERT Z OKAZJI PIĘĆDZIESIĄTEJ ÓSMEJ ROCZNICY TANIEGO BUDOWNICTWA MIESZKANIOWEGO” Agata Duda-Gracz, Gala 35. Przeglądu Piosenki Aktorskiej

To opowieść o Polakach, wariacja na temat tuwimowskich strasznych mieszczan w strasznych mieszkaniach: krzywym zwierciadłem, podstawionym nam w postaci zwykłego (na pozór) bloku mieszkalnego nr 104. W spektaklu zobaczyliśmy aktorów wrocławskich, warszawskich, krakowskich i łódzkich teatrów – ponad trzydzieści osób, które zagrały charakterystycznych mieszkańców bloku. Usłyszeliśmy około 40 przebojów polskiej i światowej popkultury w aranżacjach Mai Kleszcz i Wojtka Krzaka.

2015: „DZIADY” BEZ SKRÓTÓW Michał Zadara, Teatr Polski we Wrocławiu

Epokowe wydarzenie: pierwszy raz w całości na scenie najważniejsze dzieło w historii polskiego teatru – „Dziady” Adama Mickiewicza. Dziady bez skrótów to spektakl zaczynający się w południe i trwający – z przerwami na obiad i kolację – aż do godzin nocnych. To zwieńczenie trzyletniego projektu artystycznego, wielkie wyzwanie sceniczne, angażujące cały zespół i całą machinę teatru. Kilkunastogodzinny maraton teatralny wnikliwie oddaje sens słów Mickiewicza. Spektakl otrzymał główne nagrody Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”. Blisko 50 aktorów i studentów szkół teatralnych przez 14 godzin.

2016: „TAK ZWANA LUDZKOŚĆ W OBŁEDZIE” – INAUGURACJA TEATRU POLSKIEGO W PODZIEMIU

Pomysł działalności artystycznej Teatru Polskiego w podziemiu to idea Krzysztofa Garbaczewskiego, którą zaraził zespół Teatru Polskiego w grudniu 2016 roku. On też – jako Roman Burdygiel – wyreżyserował pierwszy performans według niezachowanej sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza „Tak zwana ludzkość w obłędzie”. Zaprezentowana została w foyer Teatru Muzycznego Capitol 6 stycznia 2017 roku.

2010-2019: MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL DIALOG – WROCŁAW

Celem pomysłodawczyni festiwalu – Krytyny Meisner, było doprowadzenie do spotkania artystów teatru z Zachodu i ze Wschodu, konfrontacja języków, stylów, estetyk i tematów, które wyznaczały trendy w teatrze ciągle jeszcze podzielonej Europy. Zasada Festiwalu od początku była bardzo prosta: każdy dzień Dialogu to dwa dialogujące ze sobą spektakle, które łączy temat, estetyka i kierunek inscenizacyjnych eksperymentów. Dialog – Wrocław od początku był zatem nie tylko miejscem prezentacji spektakli teatralnych, ale przede wszystkim przestrzenią wolnej wymiany poglądów i dyskusji na tematy związane ze współczesnością. Dzięki Festiwalowi Dialog – Wrocław do Polski trafili, często po raz pierwszy, najwybitniejsi twórcy światowego teatru, m.in. Christoph Marthaler, Oskaras Korsunovas, Robert Wilson, Ivo van Hove, Dmitrij Krymov, Romeo Castellucci, Oliver Frljić, Alain Platel. Na Festiwalu swoje spektakle prezentowali najważniejsi twórcy polskiego teatru, m.in. Krystian Lupa, Krzysztof Warlikowski, Grzegorz Jarzyna, Jerzy Grzegorzewski, Jan Klata, Grzegorz Bral, Paweł Miśkiewicz, Michał Zadara.