Artystka Tygodnia: Amaarae
Po premierze dwóch poprzednich albumów pochodząca z Ghany raperka, piosenkarka i artystka wizualna Amaarae odwiedziła nocne sceny Miami, Los Angeles i São Paulo, zgłębiła chicagowski house i detroicki ghettotech, a także wniknęła głębiej w ghańskie regionalne mikrogatunki. Niezwiązany z żadnym miejscem, wydany w ubiegłym miesiącu Black Star tworzy własne suwerenne terytorium na parkiecie; nazwijmy je „CzechSlovakAtlanta”, jak zadeklarowała Bree Runway w samym środku laserowej kanonady w Starkilla. Ambicja Amaarae – przegląd diaspory afrykańskiej – współgra, a może nawet przewyższa tę, która stoi za Renaissance Beyoncé, choć ze znacznie mniej dydaktycznym podejściem. Zawarte w singlu Girlie-Pop!, łączącym jersey club i highlife, credo brzmi prosto:
switching genres till we make it pop!
switching genres till we make it pop!
Nasza selekcja:
SAD GIRLZ LUV MONEY Remix
2021
Golden Child
Przełomowym momentem w karierze Amaarae był wydany w 2020 roku album THE ANGEL YOU DON’T KNOW. Jego częścią był utwór SAD GIRLZ LUV MONEY, który za sprawą późniejszego remixu z Kali Uchis odtworzono kilkaset milionów razy na serwisach streamingowych. Wtedy szersze grono odbiorców po raz pierwszy usłyszało charakterystyczny dla artystki nastrojowy mix R&B i afrobeatsów. Prawdziwy manifest wielkości Ghanki miał jednak dopiero nadejść.
Fountain Baby
2023
Golden Child Entertainment
Fountain Baby to dzieło, które w 2023 roku znalazło się w większości końcoworocznych podsumowań najlepszych albumów poprzednich dwunastu miesięcy (w tym i naszym) . Amaarae skupiła się na dopracowaniu formuły z THE ANGEL YOU DON’T KNOW, tworząc płytę, która łączy w sobie spójność stylistyczną i dopracowanie każdego detalu z niezwykłą chwytliwością kompozycji.
Artystka płynnie balansuje pomiędzy atmosferycznym, chłodnym R&B, a ciepłymi dźwiękami gatunku afrobeats. Wystarczy jeden odsłuch, by utwory takie jak Big Steppa, Co-Star, czy Reckless & Sweet na dłużej zagościły w głowie, niekoniecznie chcąc ją potem tak łatwo opuścić. W trakcie tworzenia Amaarae nie bała się również eksperymentować. Przykładem jest chociażby Sex, Money, Violence, gdzie po delikatnym początku rozkręca szaloną, punkową jazdę.
Ogromną siłą Fountain Baby jest też sposób, w jaki artystka wykorzystuje swój wysoki, bardzo charakterystyczny wokal. W otoczeniu morza syntezatorów często odbiera się go bardziej jako kolejny, perfekcyjnie spleciony z muzyką efekt dźwiękowy. Co istotne, same teksty również mają niebagatelne znaczenie. Większość z nich zawiera bowiem mniej, lub bardziej dosadne deklaracje przynależności Amaarae do grona osób LGBT+. Relacje nieheteroseksualne są zaś w Ghanie nielegalne. W ten sposób drugi studyjny album Amy Serwah Genfi okazuje się przede wszystkim płytą seksualnego wyzwolenia i stanowczym głosem kobiety, która używa swojego ciała jak, kiedy i z kim chce.
Black Star
2025
Golden Child Entertainment
Black Star to niewątpliwie nowy rozdział w twórczości Amaarae. Po znakomicie przyjętym Fountain Baby przyszedł czas na zmianę formuły. Choć na najnowszym albumie Ghanki można trafić na utwory równie gładkie, co na długogrającym poprzedniku, to większość kompozycji jest zdecydowanie bardziej agresywna i klubowo zorientowana. By iść artystycznie do przodu, artystka zdecydowała się spojrzeć wstecz, mocno inspirując się wywodzącym się z rodzimego kraju gatunkiem, zwanym highlife.
Efekty słychać już od pierwszych sekund otwierającego album utworu Stuck Up. Tam, gdzie Fountain Baby stawiało na płynne, kołyszące dźwięki, Black Star atakuje całą gamą świdrujących, przytłaczających zmysły bangerów. Przykładami są chociażby rewelacyjny singiel S.M.O , czy agresywne Starkilla.
To płyta, nie tylko metaforycznie, narkotyczna. Ciągłe wzmianki o kolejnych substancjach odurzających podkręcają nastrój nieustannego, niezaspokojonego pożądania, tym bardziej podniecającego, że zupełnie nierzeczywistego. Groteskowość i zagubienie w tych odczuciach perfekcyjnie oddaje refren utworu She Is My Drug, “coverujący” legendarne Believe Cher.
Do you believe in love off the drugs?
I can feel the rush and I lean into you
I really don’t think you’re strong enough, oh
Amaarae najsilniej pokazuje nową twarz w otoczeniu artystów, kojarzonych z gatunkami dotychczas jej obcymi. Świetnym przykładem jest klubowo-cukierkowe Kiss Me Thru The Phone Pt.2 z Pink Panthress, płynnie integrujące ich pozornie przeciwstawne sposoby artystycznej ekspresji.
Prawdziwą perełka aranżacyjną jest utwór Dream Scenario. W pierwszej części zaskakiwani jesteśmy całą gamą organicznych i komputerowych dźwięków. Harmonijka, harfa, luksusowe skrzypce i cała gama syntezatorów wspierają mocno zmodulowany głos Amaarae w przejściu do drugiej, ascetycznej połowy kompozycji. Tutaj delikatne klawisze i śliczny chór pozwalają w pełni wybrzmieć popisowemu występowi Charliego Wilsona.
Black Star to album, który dosadnie pokazuje, że Amaarae ma szansę stać się jedną z największych gwiazd światowej muzyki pop. W swojej twórczości w znakomity sposób łączy dziedzictwo afrykańskiej muzyki rozrywkowej ze współczesnymi trendami, wykorzystując je do swobodnej ekspresji własnej seksualności i emocjonalności. Przy pomocy Naomi Campbell w utworze ms60, jasno deklaruje: I am the black star. Nie da się z nią nie zgodzić.
Michał Lach