Faithless
W tym miesiącu ukazała się składanka Faithless 2.0, na której zostały zgromadzone nie tylko największe hity wydane na przestrzeniu ostatnich 20 lat, ale także duża ilość świeżych remiksów najważniejszych utworów formacji. Z tego właśnie powodu legendarny brytyjski zespół Faithless jest artystą tygodnia w Akademickim Radiu Luz.
Londyn, rok 1995. W jednym studiu spotykają się cztery osoby z różnych muzycznych światów. Są to: Maxi Jazz – były członek zespołów hiphopowych i raper; Jamie Catto – zafascynowany muzyką world artysta odpowiedzialny za pisanie ballad; Rollo Armstrong – producent muzyczny i multiinstrumentalista oraz Sister Bliss – najmłodsza w całym towarzystwie keyboardzistka, songwriterka i DJka. Z tej wybuchowej mieszanki powstaje wydany jeszcze w tym samym roku pierwszy singiel zespołu, który otrzymuje tytuł Salva Mea.
Formacja, ze względu na ironiczne odniesienie do silnych wierzeń poszczególnych członków, zyskuje nazwę Faithless. Wyraźnie zaczyna się też rysować zakres obowiązków każdego z założycieli zespołu. Rollo zostaje szefem całej grupy i odpowiada za produkcję, Maxi Jazz jest wokalistą, Sister Bliss nadaje brzmieniu Faithless elektronicznego smaczku, a Jamie Catto, który w późniejszym czasie stanie się dyrektorem artystycznym formacji, tworzy charakterystyczne triphopowe ballady, które po raz pierwszy pojawiają się na wydanym w 1996 roku debiutanckim albumie Reverence.
Na debiutanckim albumie Faithless pojawiają się pierwsi gościnnie występujący wokaliści, co później okazuje się być znakiem rozpoznawczym zespołu. Na Reverence możemy usłyszeć Pauline Tayler oraz Dido, która jest siostrą Rollo Armstronga, czyli producenta zespołu. Nikt wówczas nie mógł przypuszczać, że piosenka Flowerstand Man, na której wokalnie udziela się właśnie Florian Armstrong, będzie początkiem kilkunastoletniej współpracy, a Dido pojawi się na każdej kolejnej płycie zespołu Faithless.
Przy rozważaniach na temat debiutanckiego krążka Faithless nie można nie wspomnieć o fakcie, że to właśnie na tym albumie znalazł się utwór Insomnia, który stał się największym hitem zespołu. W przeprowadzonym dwa lata temu głosowaniu, czytelnicy branżowego magazynu Mixmag wybrali tą kompozycję piątym najważniejszym nagraniem wszechczasów z gatunku muzyki dance. Kompozycja ta dotarła również do pierwszych miejsc list przebojów w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Kanada, Szwajcaria, Finlandia i Norwegia.
Na fali popularności pierwszego albumu zespołu Faithless, formację szybko zaczęto nazywać londyńską odpowiedzią na pochodzący z Bristolu Massive Attack, a komercyjny sukces Reverence oraz światowa trasa koncertowa popchnęły grupę do pracy nad kolejną studyjną płytą. W ten sposób powstał wydany w 1998 roku album Sunday 8pm, na którym intensywne dance'owe kompozycje – jak na przykład God is a DJ czy Take The Long Way Home – znów mieszają się z wypełnionymi refleksjami balladami.
W 1999 roku zespół opuszcza Jamie Catto, który postanawia założyć multimedialny projekt 1 Giant Leap specjalizujący się w muzyce world. Pozostała trójka nie zamierza jednak zwalniać tempa i na przełomie wieków rozpoczyna nagrywanie trzeciego już albumu. Opublikowany ostatecznie w 2001 roku krążek Outrospective spotyka się z mieszanym przyjęciem brytyjskiej prasy, ale mimo tego do dziś pozostaje jedną z najlepiej sprzedających się płyt Faithless, a znajdujący się na niej singiel We Come 1 dociera do trzeciego miejsca brytyjskiej listy przebojów, czym wyrównuje osiągnięcie utworu Insomnia.
W roku 2004 na rynku pojawia się album No Roots, na którym Faithless rzeczywiście – jak wskazuje tytuł krążka – zrywają ze swoimi muzycznymi korzeniami. Na płycie nie znajdziemy wielkich hitów pokroju God Is A DJ czy Insomnii, po raz pierwszy w trackliście nie ma też żadnego utworu przekraczającego siedem minut. Zamiast tego artyści postawili na stworzenie klimatycznych kompozycji i przekazanie wiadomości, jak na przykład w najbardziej znanej piosence z tego albumu czyli Mass Destruction. Wszystkie te zabiegi okazują się być strzałem w dziesiątkę – No Roots jako pierwszy i jedyny krążek Faithless wspina się na pierwsze miejsce listy najlepiej sprzedających się albumów w Wielkiej Brytanii.
W 2005 roku wśród fanów Faithless zaczynają krążyć nieprzyjemne plotki – odbywająca się w tamtym czasie trasa koncertowa zespołu zorganizowana z okazji wydania składanki z największymi hitami rzekomo ma być pożegnalną trasą formacji. Zarówno kompilacja Forever Faithless jak i sam tour okazują się być jednak ogromnym sukcesem, dlatego podbudowani takim przyjęciem Maxi Jazz, Sister Bliss i Rollo Armstrong decydują się kontynuować działalność. Efektem ich pracy jest wydana w 2006 roku płyta To All New Arrivals, na której wokalnie udzielają się na przykład Robert Smith z zespołu The Cure, a także Cat Power.
Odejście od tanecznych korzeni zespołu nie mogło trwać wiecznie, dlatego nie dziwi fakt, że opublikowany w 2010 roku szósty studyjny album Faithless wypełniony jest stylistycznym powrotem do pierwszych płyt formacji. W utworze Not Going Home, który otwiera płytę, Maxi Jazz śpiewając zapewnia, że to jeszcze nie koniec i że jeszcze nie wybiera się do domu – niestety, rok później grupa ogłasza koniec swojej działalności, a album The Dance okazuje się być ostatnim krążkiem zespołu Faithless.
https://www.youtube.com/watch?v=jqmtqbNuqG4
Wracamy do domu – taką wiadomość w lutym tego roku, a więc cztery lata po ogłoszeniu decyzji o zawieszeniu działalności, przekazują swoim fanom członkowie zespołu Faithless. Wszystko dlatego, że na rok 2015 przypada dwudziesta rocznica powstania formacji i z tej właśnie okazji Maxi Jazz i Sister Bliss postanawiają znowu pojawić się na scenie w trakcie specjalnie zorganizowanej trasy koncertowej. Co więcej, 9 października ukazuje się dwupłytowa kompilacja Faithless 2.0, na której oprócz największych hitów znajdują się również liczne remiksy najważniejszych utworów zespołu.