Maria Nurowska „Mój przyjaciel zdrajca” (Patryk Uchroński)

 Maria Nurowska "Mój przyjaciel zdrajca"

wyd. W.A.B.

Patryk Uchroński

 

Dla jednych zdrajca, dla innych bohater. Z cała pewnością bardzo ważna postać we współczesnej  historii Polski. Ryszard Kukliński, bo o nim mowa, od wielu lat wzbudza kontrowersje wśród Polaków.  Marii Nurowskiej udaje się zrobić obszerny wywiad z nim samym, On stawia tylko jeden warunek, książka może ukazać się dopiero  po mojej śmierci, umiera dwa lata później. Autorce tytułu Mój przyjaciel zdrajca, nie udaje się dowiedzieć dlaczego.

 

 

Kim był jako człowiek? Właśnie o tym jest jego, swego rodzaju biografia. Kukliński opowiada autorce o swoich przeżyciach oraz uczuciach na początku wojskowej kariery, jak również podczas ponad trzydziestu lat służby w armii i życia na emigracji.

 

 

Najpierw  buntowniczy chłopiec, który w wieku szesnastu lat wstępuje do wojska, później adept szkoły wojskowej, wyrzucany z niej dwukrotnie, ale w końcu oficer wojska PRL-u, który poznał najtajniejsze dokumenty Układu Warszawskiego. Ktoś dla kogo los miał dla wiele niespodzianek, czasem złych, ale dużo częściej tych dobrych.  Zwykły wystraszony człowiek, bojący się o rodzinę i przyjaciół, a zarazem odważny i sprytny pułkownik, który z ciężkim bólem, postanawia zdradzić, jak sam mówi nie ojczyznę, a zbrodniczy system.

 

O dojrzewaniu tej decyzji w jego głowie, zwierzętach, które uwielbiał, jachcie, pasjach, swoich domach oraz o próbach nawiązania kontaktu z Amerykanami i kobietach które miały się stać jego alibi w razie wpadki. Wszystko to opisane jest z niezwykłą lekkością i polotem, bardzo ciekawa jest również konstrukcja książki, która w większości jest autobiografią Kuklińskiego.

 

 

Jego życiorys spokojnie mógłby posłużyć do scenariusza filmu szpiegowskiego, ale w książce ujrzymy inne oblicze rodzimego Jamesa Bonda, które trzeba poznać i samemu ocenić.