Natalia Lafourcade
Bez wątpienia Natalia Lafourcade jest jedną z najważniejszych postaci współczesnej, latynoamerykańskiej sceny muzycznej. W swojej twórczości z ogromną miłością przepuszcza bogactwo folkloru i historii regionu przez własną emocjonalność i język artystyczny. Na najnowszym projekcie pomaga jej w tym tytułowa Cancionera — alter ego dumnie reprezentujące nieprzerwany proces eksploracji głębin swojej osobowości. Z okazji premiery albumu Artystką Tygodnia w Akademickim Radiu LUZ zostaje Natalia Lafourcade.
Cancionera
2025
Sony Music Entertainment México S.A. de C.V.
Cancionera, najnowszy album Natali Lafourcade nie został stworzony przez nią. A przynajmniej nie przez tę samą artystkę, którą znaliśmy do tej pory. Choć jego tytuł można przetłumaczyć jako “śpiewnik” i rozumieć jako zbiór przepięknych, ciepłych utworów, to ma on też głębsze znaczenie. Cancionera jest bowiem przede wszystkim alter ego Meksykanki – Śpiewaczką, która poprowadziła ją za rękę do najgłębszych części jej duchowości i artystycznej wrażliwości. Skłoniła ją do poznania siebie na nowo przez malarstwo i ruch w tańcu, by uwolnić w pełni jej kreatywność i pokazać, jak bardzo może przemienić się w kogoś innego w trakcie tworzenia muzyki. Tak wyjątkowe podejście w pisaniu utworów wymagało równie unikalnego jak na dzisiejsze czasy sposobu ich zarejestrowania. Adán Jodorowsky, obecny również w trakcie nagrywania De Todas Las Flores utrwalał kompozycje Śpiewaczki i towarzyszących jej muzyków na analogowych taśmach w ciągłych, niepoprawianych później wersjach. W efekcie stworzyli oni album, z którego promieniuje nierzeczywiste, magiczne ciepło, podobne do wysłużonej płyty winylowej, granej w ukochanym salonie w miękkim świetle starej lampy.
Od pierwszych dźwięków Apertura Cancionera Lafourcade przenosi nas do swojego baśniowego snu. Do rodzinnego Veracruz, starych filmów i tradycyjnej muzyki meksykańskiej, połączonych harmonijnie ze współczesną, pełną kontrastów i surrealistycznego piękna stroną swej ojczyzny. Magia tego albumu lśni równie czysto zarówno w tanecznych Cocos en la Playa oraz El Palomo y La Negra, jak i w tradycyjnej balladzie La Bruja, czy w rozdzierającym serce Luna Creciente. W nim, przy akompaniamencie mistycznych gitar duetu Hermanos Gutiérrez, artystka śpiewa do nieobecnego na nocnym niebie księżyca i wszystkiego, co razem z nim utraciła. Szczególnie druga połowa Cancionery oszałamia głębią swej emocjonalności, zamkniętą w wyrafinowanych i perfekcyjnie dopracowanych aranżacjach. To wybitne dzieło, wymagające od słuchacza chwili zatrzymania i ciszy. Tylko wtedy podarowane nam przez Śpiewaczkę ulotne i delikatne marzenia senne nie rozpłyną się samoistnie w oparach rzeczywistości.
De Todas Las Flores
2022
Sony Music Entertainment México, S.A. De C.V.
Po siedmiu latach, wypełnionych mieniącymi się od barwnego folkloru Ameryki Łacińskiej projektami, Natalia Lafourcade postanowiła otworzyć metaforyczne bramy swojego wewnętrznego ogrodu i zaprezentowała już dziesiąty album studyjny, noszący tytuł De Todas Las Flores. Oprowadzanie ścieżkami przeżyć artystki trwa trzynaście utworów, a właściwie godzinę oraz sześć minut. Okazały krajobraz jest bujny od kwiatów – dojrzałych, kwitnących oraz tych, które usychają, by za chwilę zrobić miejsce dla nowych. De Todas Las Flores to kino kontrastu, z nałożonym filtrem czerni i bieli, który doskonale współgra z eksponowaną niczym na srebrnym ekranie emocjonalnością.
Album De Todas Las Flores został wyprodukowany wspólnie z Adanem Jodorowskym, a kompozycje instrumentalne nie ustępują miejsca poetyckim. Fuzja jazzu z tradycyjnymi, rytmicznymi stylami, jak bossa nova czy samba w María la Curandera, a nawet czerpanie z muzyki klasycznej, jak w przypominającym Claire de Lune intrze do Llévame Viento, poruszają zarówno ciało, jak i umysł. To nie projekt ponury, a podkreślający, że dopiero akceptacja straty pozwala w pełni docenić życie. Projekt Natalii Lafourcade jest wyrafinowaną, subtelną opowieścią o osiąganiu dojrzałości poprzez poznawanie oraz akceptowanie siebie, nie zapominając przy tym o sile miłości. Meksykanka zadedykowała utwór Caminar Bonito swojemu partnerowi, intonując wdzięczność za dom, do którego zawsze wraca. Z kolei Mi Manera De Querer jest odą do uczucia, w którym nie ma znaczenia płeć, ponieważ łączone są dwie istoty światła. Do końca trwania De Todas Las Flores pozostajemy w czule wspominanym przez autorkę ogrodzie, w Veracruz, gdzie otoczona naturą artystka znalazła inspirację i ukojenie. Miejscu, które obrazuje piękno procesu odrodzenia, zupełnie jak zima, która cyklicznie stwarza przestrzeń dla wiosny i niesionego przez nią, rozkwitającego życia.
Musas
Musas to dwuczęściowy projekt muzyczny Natalii Lafourcade, którego pierwszy tom ukazał się w 2017 roku. To właśnie wtedy artystka weszła na nową ścieżkę kariery – poszukiwania swojej latynoamerykańskiej tożsamości poprzez muzykę. Chociaż urodziła się w Mieście Meksyk, a dorastała w artystycznym domu w Veracruz, to często podkreśla, że czuje się Latynoamerykanką, dumnie nawiązując do chilijskich korzeni ojca. Owocem tych poszukiwań jest projekt Musas, którego pełna nazwa to Un Homenaje al Folclore Latinoamericano en Manos de Los Macorinos (Hołd folklorowi latynoamerykańskiemu w rękach Los Macorinos). Współpraca z legendarnym meksykańskim duetem Los Macorinos pomogła artystce oddać autentyczność emocji i brzmień, które chciała przekazać słuchaczom.
Pierwszy tom zawiera 12 utworów, wśród których wyróżniają się własne kompozycje Lafourcade, takie jak Tú sí sabes quererme, Soledad y el mar (stworzona wspólnie z El Davidem Aguilarem) czy Mi tierra veracruzana – nostalgiczny obraz codzienności w jej ukochanym Veracruz. Album obejmuje także nowe interpretacje klasyków, jak Te vi pasar Agustína Lary czy Qué he sacado con quererte Violety Parry – chilijskiej pieśniarki, zwanej „Matką latynoamerykańskiego folkloru”, której misja ocalenia tradycyjnych pieśni w latach 50. stała się dla Natalii ogromną inspiracją.
Wśród gości na albumie znalazła się także kubańska wokalistka Omara Portuondo, która zaśpiewała w utworze Tú me acostumbraste. Znana m.in. z projektu Buena Vista Social Club, wnosi do Musas głębię i autentyczność wielopokoleniowej tradycji.
Drugi tom Musas, wydany w 2018 roku, kontynuuje eksplorację latynoamerykańskiego folkloru. Natalia prezentuje kolejne autorskie utwory, jak Danza de gardenias, Hoy mi día uno czy protest-song Un derecho de nacimiento, a także nowe wersje klasyków, takich jak Alma mía Marii Grever, La llorona, Eclipse Margarity Lecuony oraz tradycyjną kołysankę Duerme negrito. Ponownie na albumie pojawiają się Omara Portuondo oraz meksykańska artystka Eugenia León.
Oba tomy Musas zostały entuzjastycznie przyjęte przez krytyków, którzy chwalili mistrzowską produkcję, intymne podejście oraz szacunek dla tradycji. Zarówno pierwszy, jak i drugi tom zdobyły Latin Grammy oraz nominacje do Grammy. Projekt stał się dla Lafourcade nie tylko artystyczną podróżą w głąb własnych korzeni, ale także sposobem na ocalenie klasyki i stworzenia źródła wiedzy oraz inspiracji dla kolejnych pokoleń.
Pola Sosin, Zuzanna Pajorska i Michał Lach