Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi

Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi

Od czarciej karczmy, przez suche morze, po ulice Berlina. Sars i Stawrogin od ponad dekady błąkają się po mistycznych krainach, pozostawiając nam muzyczne pocztówki z ich podróży. Ich pożegnalny album Droga do Domu ukaże się już 19 grudnia. Dlatego Artystami Tygodnia w Radiu LUZWędrowcy~Tułacze~Zbiegi.

 

Grupa Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi to reinkarnacja projektu Duszę Wypuścił, działającego w latach 2009-2013. Początkowo niejednolity skład pod przewodnictwem Sarsa był silnie zwrócony w stronę industrialnego post-punku przesiąkniętego dark ambientem. Z czasem zrezygnowano z brudnego brzmienia, a zespół ochrzcił się mianem Wędrowców~Tułaczy~Zbiegów, w nawiązaniu do prawosławnego ruchu Stranniki~Skitalcy~Bieguny.

Ten eksperymentalny projekt jak sama nazwa sugeruje, nieustannie koczuje po różnych obszarach muzycznych. Najwięcej jednak czerpie z takich gatunków jak coldwave, neofolk czy synthpop. Twórczość grupy nie należy do najlżejszej, gdyż jej autorzy wywodzą się ze śląskiego środowiska black metalowego. Wśród najważniejszych zespołów, które tworzą Sars (Kamil Staszałek), Stawrogin (Mateusz Maryjka) i Dominik (Dominik Gac) należy wymienić: Furię, Odrazę, Licho oraz Gruzję.

Dyskografia W~T~Z ze względu na różnorodność stylistyczną jest trudna do zakwalifikowania. Przez wielu fanów najważniejszym albumem jest Marynistyka Suchego Lądu. To tutaj po raz pierwszy zespół pozwolił syntezatorom zdominować wcześniej gitarocentryczne aranżacje. W niektórych utworach usłyszymy również harmonijkę ustną czy trąbkę. Wśród melancholijnych dźwięków i onirycznych tekstów łatwo oddać się kontemplacji, a każdy utwór zabierze was w podróż po miejscach, o których istnieniu nie mieliście pojęcia.

 

Świat liryczny w utworach Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi jest groteskowy i oniryczny. W specyficzny sposób łączą ironię z powagą lub sacrum z profanum. Tematyka silnie natchniona jest rosyjską literaturą. W tekstach można odnaleźć liczne odniesienia do dramatów Antona Czechowa czy Fiodora Dostojewskiego. Jest to obraz upadku społeczeństwa pozbawionego wiary, nadziei i moralności. We wczesnym okresie pod szyldem Duszę Wypuścił, zespół czerpał głównie z folkloru i mistycyzmu.

Gracjan Matysik