Wybory na rektora PWr: Krajobraz po debacie.

Całodobowy Bibliotech, piwo sygnowane przez PWr oraz nowy system JSOS. Jesteśmy już po pierwszej debacie przed wyborami, które ukształtują Politechnikę Wrocławską na następne cztery lata. Poznaliśmy zdanie kandydatów na nowego rektora na najbardziej palące dla studentów kwestie. Kto wygrał? Posłuchaj i przeczytaj nasze streszczenie debaty aby podjąć własną decyzję.

 

Do debaty współorganizowanej przez akademickie media działające przy Politechnice Wrocławskiej (Telewizja Studencka Styk, Akademickie Radio LUZ, Miesięcznik Studentów Politechniki Wrocławskiej Żak) oraz Samorząd Studencki stanęli wszyscy zgłoszeni kandydaci (kolejność alfabetyczna, na zdjęciu od lewej):

prof. dr hab. inż. Wojciech Bartkowiak (W-3)
prof. dr hab. inż. Maciej Chorowski (W-9)
prof. dr hab. inż. Jerzy Jasieńko (W-2)
prof. dr hab. inż. Waldemar Rebizant (W-5)
prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs (W-11)

 

Debata była prowadzona przez Karola Chmiela, prezesa i redaktora naczelnego Telewizji Studenckiej Styk. Została podzielona 5 bloków tematycznych, kolejność udzielania odpowiedzi została wylosowana. Ponadto, kandydaci na samym początku mogli zaprezentować swój film wyborczy, a na końcu podsumować w trzy minuty swój program.

CZĘŚĆ I – Koronawirus

Blok pierwszy poświęcony był funkcjonowaniu uczelni w czasach epidemii koronawirusa COVID-19, zwłaszcza w perspektywie kontynuowania nauki poza uczelnią w przyszłym semestrze. Poruszono kwestię m.in. braku jednolitego systemu do nauki zdalnej.

Jako pierwszy głos zabrał dotychczasowy prorektor ds. ogólnych Jerzy Jasieńko – zwrócił uwagę na potrzebę ujednolicenia systemu i platform e-learningowych wewnątrz całej uczelni zaznaczając, że wykłady są tylko jednym z elementów pracy zdalnej i równie ważne jest zapewnienie metody komunikacji zdalnej pomiędzy studentami a prowadzącymi. 

Następnie odpowiadał profesor Wojciech Bartkowiak, który w większej części zgadzał się z wypowiedzią prof. Jasieńki zaznaczając, że sytuacja związana z pandemią może otworzyć drzwi na prowadzenie zajęć w trybie zdalnym w bardziej rozpowszechnionej formie (śladem najważniejszych uczelni na świecie), krytykując tym samym lekceważące podejście do zajęć zdalnych niektórych prowadzących.

Z kolei prof. Arkadiusz Wójs zaznaczył potrzebę poprawienia przepływu informacji pomiędzy władzami uczelni a studentami, oraz zasugerował możliwość wprowadzenia wzorem Uniwersytetu Oxfordzkiego kodeksu honorowego, ułatwiający wiele rzeczy (warunkowe zaliczenie oparte na zasadzie wzajemnego zaufania). A w kontekście platform internetowych zasugerował inspirowanie się platformą używaną przez AGH.

Jako czwarty na pytanie odpowiadał prof. Waldemar Rebizant. Pochwalił pracowników uczelni za przygotowanie się do zajęć zdalnych i zalecił ułożenie planu na przyszły, potencjalnie zdalny, semestr w taki sposób, aby bloki wymagające obecności studentów na uczelni (jak np. laboratoria) były ułożone w jeden dzień.

Profesor Maciej Chorowski zauważył że sytuacja pandemii to sytuacja kryzysowa, nadzwyczajna, w świetle której nie powinniśmy być nazbyt krytyczni wobec uczelni, i co do której nie można było się należycie przygotować. Apelował aby wyciągnąć lekcje z takiej sytuacji i zaproponował, aby pewien procent zajęć był prowadzony zdalnie, bez względu na stan pandemii w przyszłym semestrze. Chwalił tym samym możliwość otwarcia się z ofertą edukacyjną na świat (na przykład publikowanie w internecie inauguracyjnych wykładów, jak wizytówka prowadzącego i uczelni)

„Jeżeli coś nie jest wykluczone przez drugą zasadę termodynamiki, to nie jest niemożliwe. Pytanie nie brzmi czy, tylko jak”

– prof. Maciej Chorowski

 

Drugie pytanie dotyczyło usprawnienia komunikacji na linii uczelnia-student, nie tylko w kontekście aktualnej sytuacji epidemiologicznej. Wszyscy kandydaci opowiedzieli się za wdrożeniem elektronicznego dziekanatu.

Profesor Wójs odpowiadając zalecił maksymalne wykorzystanie technologii komputerowych do kontaktu z dziekanatami, prowadzących. Ostatecznie należy dążyć do wprowadzenia cyfrowego e-dziekanatu, tak aby przez internet można było załatwiać najprostsze sprawy w dziekanacie, takie jak podania czy wpłaty.

Z kolei profesor Rebizant pochwalił aktualnie wykorzystywane narzędzia podczas pandemii także nie widząc przeszkód przed wprowadzeniem elektronicznego dziekanatu. Z kolei profesor Chorowski apelował o uszczelnienie systemu i wprowadzenie konkretnych zasad ograniczających biurokrację takich jak rozpatrywanie podań w określonym czasie jak np. 24 bądź 48 godzin roboczych lub wymóg wyłącznie dwóch podpisów na jednym dokumencie.

„Informatyzacja, informatyzacja i jeszcze raz informatyzacja”, zaczął profesor Jasieńko podkreślając konieczność przeznaczenia na ten cel tyle pieniędzy ile jest na to potrzebne z niezbędnością zadbania o studentów wykluczonych cyfrowo. W podobnym tonie wypowiadał się prof. Bartkowiak.

Trzecie pytanie dotyczyło poprawienia sytuacji studentów czekających na pomoc psychologiczną ze strony uczelni.

Profesor Bartkowiak przyznał że Politechnika Wrocławska w tym aspekcie jest w pewnych elementach do tyłu w porównaniu z innymi uczelniami w Polsce i zalecił podpisanie w tym względzie porozumienia z Uniwersytetem Medycznym we Wrocławiu.

Jako drugi wypowiadał się profesor Rebizant podkreślając że dotychczasowe działania w celu wsparcia psychologicznego dla studentów są niewystarczające, zwłaszcza jeśli chodzi o braki kadrowe i zapowiedział znalezienie funduszy na zatrudnienie większej liczby specjalistów.

Profesor Chorowski zwrócił uwagę na problem studentów międzynarodowych, którzy wkraczając w obcy kulturowo świat, potrzebują wykwalifikowanej pomocy dedykowanej pod ich potrzeby. Z kolei profesor Jasieńko zgadzając się z pozostałymi przedmówcami podkreślił że ustępujący rektor PWr prof. Cezary Madryas oraz rektor-elekt Akademii Medycznej już zawarli stosowne porozumienie w ramach współpracy obu uczelni w tym względzie.

Tę rundę pytań zamykał prof. Arkadiusz Wójs, który stwierdził, że dotychczasowa pandemia uwypukliła dotychczasowe problemy oraz zwrócił uwagę na potrzebę istnienia psychologii jako dyscypliny naukowej na Politechniki Wyborczej

CZĘŚĆ II – Działalność i kultura studencka

Drugi blok poświęcony był kulturze i aktywności studenckiej. Pierwsze pytanie dotyczyło mechanizmów wsparcia działalności studenckiej.

Dotychczasowy prorektor prof. Jerzy Jasieńko mówił o podstawowych obszarach zainteresowań studentów – sport, kultura i rozrywka masowa zaznaczając że we wszystkich tych dyscyplinach Politechnika Wrocławska ma warunki aby stać się liderem w całej Polsce z punktu widzenia studentów i dostępności do tych obszarów. Wskazał na położenie większego nacisku na konkretny sport, w tym wypadku wioślarstwo.

Profesor Rebizant mówił o potrzebie koordynacji tych aktywności na poziomie uczelni oraz współpracy w tym względzie ze wszystkimi uczelniami. Zasugerował utworzenie tzw. „skrzynki propozycji” gdzie wszyscy studenci mogliby nadsyłać swoje propozycje.

„Na uczelni powinna być wydzielona strefa, pewien obiekt który powinien być dostępny dla studentów 7 na 7, 24 na 24” – mówił profesor Chorowski, działający w oparciu o konkretne reguły w oparciu o kontrakt z Samorządem Studenckim zwracając także uwagę na istotną rolę kół naukowych, które służą jako pomost pomiędzy tradycyjnym nauczaniem a nauczaniem ukierunkowanym na osiągnięcie konkretnego sukcesu.

Profesor Wójs zwrócił uwagę na fakt, że działalność studencka tak jak autokreacja jest bardzo istotnym elementem nauczania wyższego i należy pamiętać, że rolą uczelni jest także zapewnienie możliwości nabycia kontaktów i pomóc w budowaniu CV. Z kolei profesor Bartkowiak apelował o zdefiniowanie konkretów – Strefa Kultury Studenckiej wymaga natychmiastowej interwencji z powodu problemów w organizowaniu imprez w tamtym miejscu. Wspomniał także oraz o udostępnianiu zasobów m.in Bibliotechu i innych bibliotek w szerszej formie.

Trzecie pytanie w drugim bloku dotyczyło istniejącego systemu finansowania działalności studenckiej w świetle brakujących funduszy dla nowopowstających organizacji.

Rozpoczął prof. Chorowski mówiąc o godziwym poziomie finansowania. Wskazał także na możliwość inspirowania się metodą DARP-owską – dopuszczaniu na drodze konkursu jak największej ilości inicjatyw na początku i zawężaniu ich później.

Z kolei profesor Jasieńko zgodził się z faktem że działalność studencka powinna być należycie finansowana, mając na myśli głównie koła naukowe, będące chlubą Politechniki Wrocławskiej, popierając pomysł profesora Chorowskiego o bieżącej analizie potrzeb finansowych konkretnych organizacji.

„Ja nic nie będę projektował Wam [studentom] w tym miejscu [Strefa Kultury Studenckiej – przyp. red.],  wy musicie wiedzieć co chciecie tam robić: ja na wszystko się zgodzę, pod jednym warunkiem – Politechnika musi zapewnić wam bezpieczeństwo użytkowania tego obiektu.„

– prof. Jerzy Jasieńko

Profesor Bartkowiak rozwijał założenia profesora Jasieńki podkreślając, że konieczna jest w tym względzie współpraca ze studentami, ale pieniędzy nie starczy na wszystko, więc należy patrzeć z dystansem i konsekwencją na składane propozycje.

Profesor Wójs chciałby wyeliminować element „łaski i proszenia się” o bieżące wydatki przez Samorząd Studencki i zapowiedział stworzenie specjalnego funduszu rektora na nagrody za działalność studencką z kolei profesor Rebizant zachęcił do współpracy ze studentami w planowaniu wydatków.

Ostatnie pytanie w bloku dotyczyło wykorzystania pełnego potencjału Strefy Kultury Studenckiej, obecnie funkcjonującego głównie jako stołówka zamykana o godzinie 17:00.

„Jeżeli coś nie jest wykluczone przez drugą zasadę termodynamiki, to jest zawsze możliwe. Pytanie nie brzmi »czy?«, tylko »jak?«” – zaczął swoją wypowiedź Maciej Chorowski. Zwrócił uwagę że obiekty takie jak właśnie SKS powinny być otwarte w większym zakresie godzin. Rektor powinien zawrzeć kontrakt menadżerski z samorządem oraz niezależnym ajentem zapewniającym poprawność działania aby zapewnić strefę pozytywnego oddziaływania na studentów.

Profesor Rebizant wskazywał na potrzebę otworzenia SKS-u, stworzenia z niego miejsca tętniącego życiem, prowadzonego przez ajentów niezwiązanych z uczelnią, podkreślając zaangażowanie studentów w planowanie przyszłości tej instytucji. Zaproponował także postawienie na tym terenie kiosku, umożliwiającego zakup gadżetów związanych z uczelnią. Także poparł pomysł dłuższych godzin otwarcia Strefy.

„SKS powinien spełniać swoje pierwotne zadanie, obecnie jest marnotrawieniem zasobów” – stwierdził profesor Wójs, także wyrażając chęć do wprowadzenia dłuższych godzin otwarcia tego miejsca, również w weekendy, zapowiadając na wstępie otwarcie parkingu SKS w weekendy. Podkreślił także otwarcie się na wprowadzenie wyrobów niskoalkoholowych jak browar sygnowany marką PWr. Profesor Bartkowiak także przychylił się do otworzenia się uczelni na obecność alkoholu na kampusie

„To jest uczelnia wyższa, to są studenci, profesorowie, to są dorośli ludzie, musimy założyć pewną odpowiedzialność.”

– prof. Wojciech Bartkowiak

 

Jako ostatni odpowiadał profesor Jasieńko – „Sprawa jest naprawdę oczywista. Pewne zatrzymania Strefy Kultury Studenckiej były związane z uchybieniami budowlanymi. Dzisiaj to jest poza nami”. Zapowiedział zgodę na wszystkie propozycje studentów związane ze Strefą Kultury Studenckiej pod warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa przez uczelnię. „Stwórzcie tam obiekt w którym słowo Politechnika będzie rozpoznawane w całym mieście”

CZĘŚĆ III – Dydaktyka

Kolejny blok był poświęcony przyszłości kształtowania inżynierów na uczelni. Jak sprostać wymaganiom pracodawców, które odbiegają od rzeczy nauczanych na uczelni.

„Należy dokonać absolutnego przeglądnięcia naszej dydaktyki. Pensum stanowi najważniejszy element, dostosowujemy nasze przedmioty do niego, a musimy wyjść do ludzi.” Profesor Bartkowiak apelował także o wprowadzenie do nauki najlepszych dydaktyków.

„Wiedza którą przekazuje państwu uczelnia powinna być jak najbardziej aktualna” – zaczął profesor Rebizant – apelując o mocniejszą współpracę z gospodarką i zachęcił do współpracy dydaktycznej z firmy, z którymi dotychczasowo pracuje uczelnia.

Profesor Jasieńko zgodził się z przedmówcami i zapowiedział wsparcie dla zatrudniania na uczelni osób znanych i rozpoznawalnych w swoich dziedzinach i mówił o konieczności „skończenia z gadaniną na wykładach.”

Profesor Chorowski mówił o aspiracjach Politechniki Wrocławskiej do bycia nie dość że uczelnią badawczą to uczelnią elitarną. Aby to osiągnąć zaproponował zaangażowanie studentów w rozwiązywanie konkretnych problemów, żeby mogli być współuczestnikami sukcesów uczelni.

Z kolei profesor Wójs zamykając pierwszą rundę pytań w tym bloku podkreślał, że celem kształcenia jest przyszła kariera i aby to osiągnąć należy rozróżnić pierwszy i drugi tok nauczenia. Wymieniał także umiędzynarodowienie w każdej sferze oraz elastyczność, na przykład wobec pracujących studentów.

Kolejne pytanie dotyczyło zamiejscowych filii Politechniki Wrocławskiej – w Legnicy, Jeleniej Górze i Wałbrzychu oraz planów Wrocławia związanych z nimi.

Jako pierwszy odpowiadał profesor Chorowski mówiąc, że nie będzie powrotu do traktowania filii jako „gorszej kopii głównej uczelni” i mówił o wykorzystaniu bliskiego położenia geograficznego tych placówek do miejsc takich jak KGHM, co stwarza możliwość utworzenia specjalistycznego laboratorium, tym samym mówiąc że jest to szansa na wyrównanie szans dla studentów którzy nie mają komfortu bycia blisko uczelni.

Placówki zamiejscowe są potrzebne dla istnienia uczelni w regionie. – to słowa profesora Rebizanta, troszcząc się o studentów dla których koszty przeniesienia się do Wrocławia mogą być zbyt duże. Podkreślił także wagę współpracy uczelni z wieloma firmami na terenie województwa.

 

„Wiedza którą przekazuje państwu uczelnia powinna być jak najbardziej aktualna”

– prof. Waldemar Rebizant

 

Profesor Bartkowiak zwrócił uwagę na ewolucję swoich poglądów dot. filii PWr. Choć początkowo był przeciwny ich istnieniu to z czasem docenił ich istotę. Zaznaczył, że to ludzie prowadzący zajęcia decydują o poziomie dydaktycznym, a filie zamiejscowe powinny być ukierunkowane na specjalizacje praktyczne.

Filie zostają i mają się rozwijać – stanowczo zaznaczył na wstępie swojej odpowiedzi profesor Wójs wskazując na potrzebę tego aby studenci pierwszego stopnia poza Wrocławiem mogli z łatwością przenieść się na drugi stopień w stolicy regionu. Apelował także o wskazanie osoby, profesora, będącego reprezentantem wszystkich trzech filii w kontaktach z jednostkami samorządowymi regionu.

Ostatni odpowiadał profesor Jerzy Jasieńko odwołując się do ostatnich czterech lat, które spędził jako prorektor ds. ogólnych. Mówił o dalszej decentralizacji uczelni i rozszerzeniu roli zamiejscowych filii zaznaczając, że Politechnika Wrocławska nie jest uczelnią lokalną, a obecnie uczelnią o zasięgu globalnym.

Kolejne pytanie związane z dydaktyką dotyczyło dostępności do materiałów dydaktycznych. Zarówno obecności w Bibliotechu do późnych godzin nocnych, jak i do narzędzi i oprogramowania niedostępnęgo poza salami laboratoryjnymi.

Profesor Rebizant mówił o możliwości całodobowego dostępu do Bibliotechu i pełnego dostępu do oprogramowania dla studentów z każdego miejsca. Wtórował mu profesor Jasieńko mówiąc o uwolnieniu się od klaustrofobicznej myśli o pilnowaniu wszystkiego, oraz o otworzeniu miejsc na uczelni, które mogą podawać studentom wiedzę, rozrywkę i kulturę, apelując o całodobowy dostęp do Bibliotechu. W sprawie oprogramowania profesor Wójs mówił o dwóch możliwościach dostępu – najpierw przez VPN, a następnie przez chmurę i wdrażaniu tych rozwiązań dalej. Podsunął pod rozwagę także pomysł utworzenia wspólnej biblioteki z Uniwersytetem Wrocławskim.

Z kolei prof. Chorowski zgłosił zastrzeżenia do odpowiedzi profesora Jasieńki, zaznaczając, że jest on przedstawicielem dotychczasowych władz uczelni, do których należało poprawienie sytuacji związanej z Bibliotechem. Zwrócił uwagę na tendencyjność pytania i stwierdził że to oczywiste, że Bibliotech powinien być otwarty dłużej. Zgodził się z nim w stu procentach profesor Bartkowiak.

Kolejne zagadnienie w części pytań związanej z dydaktyką dotyczyła wad aktualnego systemu ankietyzacji.

Profesor Wójs przypomniał o systemie gratyfikacji za wypełnienie ankiet na innych uczelniach. Stwierdził także że warunkiem uznania systemu ankiet za użyteczne jest także alarmowanie o niepokojących rzeczach w trakcie semestru.

„Ankiety powinny być miarodajne i więcej studentów powinno je wypełniać” – to zdanie profesora Rebizanta. Zgodził się z pomysłem profesora Wójsa dotyczącym gratyfikacji, wskazując także o możliwość dostępu do ankiet osoby reprezentującej Samorząd Studencki, przeszkolonej w zakresie RODO.

Profesor Bartkowiak uważał, że studenci nie mają zaufania do systemu ankietyzacji, bowiem mogą obawiać się ewentualnych represji spowodowanych negatywną oceną, więc niski wskaźnik ankietyzacji nie jest spowodowany brakiem gratyfikacji. Lepszą metodą jest cosemestralna współpraca z samorządem.

Z kolei profesor Chorowski mówił o ułatwieniu dostępu do ankiet, na przykład poprzez stworzenie aplikacji, pozwalające je uzupełniać w dowolnej chwili, zastanawiając się także nad sprzężeniem wypełniania ankiet z dostępem do sesji.

Nie zgodził się z tym profesor Jasieńko, który dostrzegł w procesie ankietyzacji kilka problemów – zakres i treść ankiety, które powinny być poprawione we współpracy z Samorządem Studenckim. Mówił także o potrzebie wykorzystania nowoczesnych mediów w procesie ich uzupełniania

Kolejne pytanie dotyczyło ewentualnej przebudowy aktualnego systemu Jednolitego Systemu Obsługi Studentów.

„Zinformatyzowany bałagan pozostanie bałaganem. […] Jeżeli system JSOS działa i spełnia oczekiwania studentów to powinien być podtrzymywany ale nie powinien być radykalnie zmieniany”, powiedział profesor Chorowski, argumentując że lepsze jest wrogiem dobrego, a podstawową do informatyzacji powinien być porządek.

O potrzebie modernizacji i konieczności konsultowania jej ze studentami mówił profesor Rebizant, wskazując że JSOS w skorelowaniu z profilem zaufanym i systemem ePUAP powinien wyprzeć fizyczne zanoszenie papierowych podań.

Profesor Jasieńko mówił o potrzebie ogólnodostępnej informatyzacji uczelni dla wszystkich – studentów oraz pracowników. Przyznał że Politechnika Wrocławskiej obecnie jest w trakcie wykupywania licencji na oprogramowanie możliwe do zainstalowania na prywatnych komputerach osób związanych z uczelnią. Podzielił także zastrzeżenia do aktualnego programu JSOS.

Także profesor Wójs zwrócił uwagę na to, że należy wykorzystać cyfryzację w tym względzie maksymalnie do tego stopnia aby jak najwięcej spraw, które obecnie wymagają fizycznego udziału studentów, było zastąpionych platformą cyfrową. Narzekał na to, że w ostatnich latach pod względem cyfryzacji Politechnika Wrocławska została wyprzedzona przez inne uczelnie w Polsce. Natomiast profesor Bartkowiak zaapelował o nieutonięcie w konsultowaniu wszystkiego ze wszystkimi.

CZĘŚĆ IV – Pytania indywidualne do punktów programowych

Ostatni blok poświecony był indywidualnym zagadnieniom dotyczących programów każdego z kandydatów.

Profesor Rebizant został zapytany o punkt w swoim programie dotyczący zmian w regulaminie studiów. Potwierdził że liczy w tym względzie na pomysły studentów i że taki projekt będzie szeroko konsultowany z samymi zainteresowanymi. Dotyczyć to będzie zarówno elementów bieżących (jak np. wydłużenie sesji) jak i tych mających skutki długofalowych.

„Trzeba szanować studentów za to że są samodzielni i coś im się udało”

– prof. Arkadiusz Wójs

Profesor Wójs postuluje o wprowadzenie ułatwień dla studentów ubiegających się o znalezienie zatrudnienia zaraz po studiach. Konkretnie chodzi o zblokowanie kursów, umożliwiających stworzenie dni wolnych, które mogłyby być wykorzystane przez pracujących studentów, mówił o stworzeniu wakacyjnych kursów wyrównawczych.

Profesor Chorowski był pytany o upodmiotowanie młodych naukowców, element swojego programu. Chodzi o dopuszczenie do prowadzenia projektów badawczych i tworzenie takich zespołów których istotnym elementem będą właśnie studenci. Ma to się opierać na przekazaniu kompetencji i wzajemny szacunek wszystkich ze stron.

Idea studiów elitarnych – to zapytanie do profesora Władysława Bartkowiaka.
„Poziom nauczania jest jaki jest”. Należy zwiększyć nacisk położony na najzdolniejszych studentów i udostępnić im takie narzędzia, które ułatwią im samodzielną pracę, aby zatrzymać we Wrocławiu najzdolniejszych absolwentów liceów.

Profesor Jasieńko zapytany został o „Pakiet dla Młodych„, opracowywany we współpracy z władzami miasta. Chodzi o pomoc ze strony miasta dla najzdolniejszych. „Zdarza się, zwłaszcza po doktoratach, że pewien poziom funkcjonowania w życiu, finansowy przede wszystkim, spada.” Dodatkowe programy stypendialne miałyby być rozwiązaniem takich problemów.

PODSUMOWANIE WYSTĄPIEŃ

Profesor Jerzy Jasieńko: Chcę uczelni rozwijającej się w ramach zrównoważonego rozwoju. Chciałbym aby dzisiejsza dydaktyka była związana z osobami, które są rozpoznawalne w kraju i na świecie.

 

Profesor Wojciech Bartkowiak: Proponuję nowy paradygmat rządzenia. Otwartość w wielu obszarach. Uruchomienie wszystkich kanałów informacyjnych. Wprowadzenie hamulców demokratycznych w zakresie władzy rektora.

 

Profesor Maciej Chorowski: Trzy cele strategiczne: jesteśmy uczelnią badawczą, bo prowadzimy badania. Jesteśmy uczelnią elitarną i studenci powinni mieć z tego korzyść. Zlikwidowanie niejasności kompetencyjnych na uczelni – studenci nie są pewni pełni swoich praw. Politechnika powinna pełnić rolę nie tylko beneficjenta pewnych rozwiązań, ale powinna być też kreatorem procesów transformacji w różnych obszarach państwa.

 

Profesor Waldemar Rebizant: Unowocześnienie programów studiów. Zwiększenie nacisku na studia w języku angielskim. Wierność zasadom akademickości uczelni. Nic o studentach bez studentów.

 

Profesor Arkadiusz Wójs: Nie obiecuję złotych gór, obiecuję dialog. Prostsza organizacja imprez. Budżet partycypacyjny. Realne partnerstwa z uczelniami z zagranicy. Nowy poziom dydaktyki, zajęcia tworzone we współpracy z przedsiębiorstwami. Powołanie rzecznika ds. studenckich spraw trudnych.

 

Debata potrwała blisko dwie i pół godziny, a w szczytowym okresie oglądana była przez ponad 500 osób. Ostatecznego wyboru nowego rektora na kadencję 2020-2024 dokona Kolegium Elektorskie Politechniki Wrocławskiej 25-26 czerwca.

Józef Poznar