Yasutaka Nakata

Yasutaka Nakata (中田ヤスタカ) jest w ostatnich latach konsekwetnie wymieniany jako jeden z najznakomitszych producentów muzycznych na świecie. Styl, w którym płynnie się porusza zawiera się gdzieś między electro house'm, bitpopem, shibuya-kei i wszelkimi odmianami futurystycznego popu. Do jego rozpoznawalnych cech należą konfrontowanie maksymalistycznych aranży z minimalistycznymi formami i nienaganna dbałość o detale produkcyjne. Prócz autorskich projektów takich jak Capsule czy Coltemonikha, tworzy także muzykę dla innych wykonawców m.in. Perfume, Kyary Pamyu Pamyu, Meg czy Ami Suzuki (鈴木亜美), których styl nabrał wyrazistości pod jego skrzydłami, co przysporzyło im popularności także poza granicami rodzimej Japonii.

 

Elektropopowe trio Perfume to prawdopodobnie najbardziej znane ze wszystkich podopiecznych Nakaty, z którym współpracują już od przeszło dekady. Być może byśmy jednak nigdy o nich nie usłyszeli, gdyby nie zrządzenie losu. W 2007 singiel "Fan Service", który miał być dla grupy pożegnaniem z wytwórnią Tokuma ze względu na niesatysfakcjonujące wyniki sprzedaży, niespodziewanie stał się ich pierwszym poważnym przebojem, co ostatecznie zaowocowało ich pierwszym studyjnym albumem GAME, wyprodukowanym w całości przez Nakatę. Odważne, podszyte house'm i techno elektropopowe brzmienie, nienaganne wyczucie stylu i równie drapieżne, co beztroskie kompozycje to recepta, która zaprowadziła grupę na szczyt japońskiej listy sprzedaży płyt Oricon, czyniąc z Perfume pierwszego technopopowego wykonawcę od czasu Yellow Magic Orchestra, który zdobył w zestawieniu numer jeden.

httpv://www.youtube.com/watch?v=SWs7lCd2mYQ

Oczy świata zwróciły się w stronę Perfume po wydaniu drugiego studyjnego albumu ⊿ w 2009 roku. Rok później ich muzyczną jakość potwierdził fantastyczny podwójny singiel "Fushizen na Girl"/"Natural ni koishite" (『不自然なガール』/『ナチュラルに恋して』), który redakcja Porcysa wybrała zresztą singlem roku. Nie bez powodu — Nakacie udało się w sterylnych laboratoryjnych warunkach uchwycić w tych numerach esencję popowej piosenki, co dzięki chwytliwym choć nieszablonowym rozwiązaniom melodycznym oraz produkcyjnej perfekcji wyniosło muzykę popularną na zupełnie nowy, nieznany dotąd poziom — do przyszłości. Także tam narodził się kolejny longplay uroczych azjatek z Perfume JPN, który rozpoczął międzynarodową ekspansję grupy i jako pierwsze wydawnictwo dziewcząt został wydany fizycznie i cyfrowo także poza granicami rodzimej Japonii.

httpv://www.youtube.com/watch?v=gI0x5vA7fLo

Po udanej letniej trasie koncertowej po Starym Kontynencie, w miniony poniedziałek miała miejsce europejska premiera czwartego krążka grupy LEVEL3 — jak zwykle w całości wyprodukowanego, napisanego i skomponowanego przez Nakatę. Nowy album, choć naturalnie nosi wyraźne znamiona charakterystycznego stylu producenta, jest na pewnej płaszczyźnie zupełnie inny niż poprzednie wydawnictwa tria — przede wszystkim nie jest to album stricte j-popowy. Nakata odważnie wplata w struktury popowych piosenek wyraźnie EDM-owe i house'owe elementy rozdzierające doskonale znane fanom single "Spending All My Time" czy "Spring of Life". LEVEL3 to kolejne fascynujące oblicze przeuroczych dziewcząt z Perfume i ich utalentowanego producenta.

httpv://www.youtube.com/watch?v=ihNaFCEd0Ms

 

Duet Capsule powstał z inicjatywy Yasutaki Nakaty i wokalistki Toshiko Koshijimy już w 1997 roku, ale ich pierwszy album High Collar Girl trafił do sklepów dopiero w listopadzie cztery lata później. Początkowo muzyka grupy koncentrowała się na popularnym w Japonii w latach 90. stylu shibuya-kei łączącym elementy muzyki lounge, francuskiego ye-ye, brazylijskiej bossa novy i szeroko pojętej elektroniki w unikalny około j-popowy splot. W kolejnych latach muzyka Capsule stopniowo ewoluowała w stronę bardziej konwencjonalnego house'u, ale elementy shibuya-kei nadal są obecne w produkcjach Nakaty, choćby postaci wielowarstwowych subtelnych wokali czy lounge'owej melodyki.

httpv://www.youtube.com/watch?v=_nUbhbEp65s

Z czasem brzmienie projektu stało się znacznie bardziej elektroniczne, ostatecznie przyjmując formę kojarzonego z grupą brzmienia maksymalistycznego electro-house'u. Pieczołowita dbałość o detale, rozbudowane sekcje 8-bitowe, spektakularne pasaże śmiałych syntezatorów, zdehumanizowane, przetworzone wokale i melodie, które choć charakterystycznie poskręcane, generują niewiarygodnie zaraźliwe hooki. W ciągu zaledwie 12 lat działalności duet Capsule zdążył wydać już 14 studyjnych płyt, z których ostatnia, CAPS LOCK, ukazała się w zeszłym tygodniu. Album stanowi pewne odejście od sztandarowego brzmienia grupy w stronę zdecydowanie bardziej stonowanego art popu z glitchowymi wokalami.

 

W 2007 roku Yasutaka Nakata rozpoczął współpracę z piosenkarką i projektantką Meg, która zaowocowała komercyjnym i artystycznym przełomem w karierze wówczas mało znanej wokalistki. Meg podpisała kontrakt z Universal i zaufała Nakacie porzucając swoje dotychczas bardziej organiczne brzmienie na rzecz eksperymentalnego salonowego elektropopu na wysoki połysk. Nakata odpowiada w sumie za cztery całe albumy Meg aż do Maverick z 2010 roku, z którego pochodzi m.in. singiel "Secret Adventure" prezentujący większość typowych dla produkcji Nakaty rozwiązań — funkową rytmikę, fuzję bitpopowych niuansów z wielkoformatową aranżacją i silnie przetworzony, zdehumanizowany wokal.

 

Miliony ludzi przed ekranami komputerów na całym świecie przecierały oczy ze zdumienia w 2011 roku, gdy na platformę Youtube trafił ekscentryczny teledysk nastoletniej Kyary Pamyu Pamyu (きゃりーぱみゅぱみゅ) do nie mniej dziwacznej piosenki "PonPonPon". Szybko okazało się, że za projektem stoi nikt inny, ale Yasutaka Nakata. Do dziś Kyary stworzyła wspólnie z Nakatą i wydała dwie bardzo pozytywnie przyjęte przez fanów i krytykę płyty, które można by najwłaściwiej określić jako osobliwy miks wszystkiego, który, jak słusznie zauważył w swojej pochlebnej recenzji krążka Nanda Collection (『なんだこれくしょん』) dziennikarz Pitchfork Media — "nie jest jednak dla wszystkich". To nieskruszone łamanie konwencji stylistycznych w muzyce i modzie.