Tydzień Dumy

Druga odsłona Tygodnia Dumy już w tym tygodniu zabrzmi na falach Radia LUZ. Z okazji Miesiąca Dumy redakcja muzyczna przygotowała materiał poświęcony dziesięciu niezwykłym osobom, które nie tylko kształtują queerową scenę muzyczną, ale również przyczyniają się do budowy bardziej tolerancyjnej, otwartej i równościowej branży muzycznej. Ich twórczość emanuje odwagą, dumą i nieustanną walką o prawa społeczności LGBTQ+. Zapraszamy na muzyczny Tydzień Dumy na 91.6 fm!

SuperKnova

SuperKnova a właściwie Ellie Kim to niezwykła indie popowa artystka. Oprócz obrania drogi muzycznej jest też aktywistką i lekarką. Swoją tranzycję rozpoczęła w czasie trwania szkoły medycznej i właśnie wtedy to muzyka stała się jej sposobem wyrażania siebie. Tak naprawdę nigdy nie planowała wydać swojej twórczości, bo miała ona raczej charakter osobisty i terapeutyczny, ale namówił ją do tego przyjaciel. Jej pierwszy album Splendor Dysphoria opublikowany został na Bandcampie w czerwcu 2017 roku.

Wybrała swój pseudonim, kierując się fascynacją kosmosem z czasów dzieciństwa. Jej drugi album zatytułowany American Queers jest najlepiej sprzedającym się albumem transpłciowej artystki na Bandcampie.

23 lipca 2020 r. Kim została pierwszą lekarką w Szpitalu Dziecięcym Lurie, który publicznie wypowiedział się przeciwko kosmetycznym, medycznie niepotrzebnym operacjom wykonywanym na niemowlętach interseksualnych bez ich zgody.

Julia Prus

Christine And The Queens

Christine And The Queens czy po prostu Chris? A może Redcar? Dla działającego pod licznymi aliasami Heloise Letissier nie ma barier. Tak naprawdę od początku swojej dziesięcioletniej kariery Chris zawsze bawił się, kwestionował i skutecznie prześlizgiwał się między koncepcjami płci oraz tożsamości. Począwszy od przełomowego utworu Tilted na temat bycia dumnym z tego kim się jest i pokochania swoich niedoskonałości do zeszłorocznej adaptacji zaimków on/jego, jesteśmy świadkami nieustannych poszukiwań osobowości artysty na drodze pełnego odkrycia samego siebie.

Jego ostatnie płyty, listopadowa Redcar Les Adorables Etoiles i wydana nieco ponad tydzień temu Paranoia, Angels, True Love eksplorują życie artysty w nowej rzeczywistości. Podczas gdy pierwsza stanowi prekursor do nowej postaci, w którą wciela się Chris, druga z nich to całkowity renesans duchowy i artystyczny. Sięgająca niemal stu minut opera rockowa jest świadectwem transformacji, jaką przeszedł Chris i swoim bogactwem gatunkowym oferuje prawdziwą transcendencję.

Antek Winiarski

k:i:o:s:k

k:i:o:s:k silnie działa na rzecz warszawskiej, podziemnej sceny klubowej: dj-uje, produkuje, robi grafiki. Jest osobą autorską wydanego pod koniec kwietnia albumu A Better Tomorrow, ósmego spod szyldu diy labelu 00effort.

Materiał, choć otagowany jako trance, bass, break i dub, wymyka się typowym dla tych gatunków charakterystykom. Ucieka od mroku i brudu muzyki klubowej w stronę lepszego jutra. Charakteryzują go mocne, pulsujące basy, rozbite breaki i angażujące melodie, które na zmianę napinają i uwalniają system nerwowy słuchacza. Urzeka niezłomnością, nadzieją i kolorami, czasem aż zbyt jaskrawymi. Miejscami naiwny, często wyrazisty, czym budzi mocne skojarzenia z hyperpopem. By intencje były jeszcze bardziej czytelne, kiosk nazwali tytuły w nawiązaniu do samorealizacji i ambicji. Polski twórca awangardowy z mniejszości plus optymizm? Doceńmy to niestandardowe połączenie.

Zuza Pawlak

RaiNao

RaiNao jest częścią nowej fali reggaetonu w Portoryko, razem z artystkami takimi jak Young Miko, Villano Antillano i paopao. To pokolenie dorastało słuchając klasycznego reggaetonu i było świadkiem jego przemiany z undergroundu na mainstream. Dziś są oni pionierami nowej ery tego gatunku muzycznego. Ten nowy ruch w muzyce jest rezultatem działań wielu sektorów społecznych, włączając w to działaczy feministycznych, LGBTQ+ oraz grupy antykolonialne i antyrasistowskie. Tworzą oni otwartą i tolerancyjną społeczność oraz wyrażają silne wsparcie dla społeczności LGBTQ+. Artystka została doceniona i wypromowana przez Bad Bunny’ego, który zaprosił ją do wspólnego występu. Obecnie RaiNao jest jedną z najbardziej obiecujących artystek roku.

Z okazji Dnia Widoczności Lesbijek wypuściła teledysk do swojego singla Tenretiene, w którym opowiada o swoim zauroczeniu kobietą. To hipnotyzujący utwór, w którym doskonale łączy reggaeton z bachateo, prezentując swój unikalny styl na pograniczu popu i neoperreo.

Zuza Pajorska

Fever Ray

W 2018 roku z okazji walentynek Fever Ray opublikowały na swoim Facebooku zdjęcie w wizerunku z płyty Plunge, w T-shircie z napisem: I ❤ Swedish girls. Do posta dodany był wspaniały opis – swoista metryczka osobowa artystek, z którą nikt nie ma prawa dyskutować.

Obecne na scenie od 1994 roku Fever Ray czyli Karin Dreijer to osoby identyfikujące się jako gender fluid. W języku angielskim używają zaimków they/them, zaś w szwedzkim, który znają jako ojczysty – hen. Występowały jako połowa duetu The Knife, a w marcu tego roku wydały swój czwarty solowy album Radical Romantics. Mimo całej pomysłowej gry postaci, Radical Romantics jest najbardziej wrażliwym albumem artystek – otwartą eksploracją miłości i jej możliwych porażek.

Myślę, że zaczęłyśmy naprawdę pracować nad poczuciem tego, co sprawia nam przyjemność – powiedziały w wywiadzie z Lindsay Zoladz dla New York Times Magazine. Nowa płyta Szwedek zadaje radykalne pytanie o to, co oznacza „miłość” w kapitalistycznym, heteronormatywnym świecie.

Karin Dreijer, im głośniej mówiły o swojej queerowości, tym bardziej stawały się publiczne. To, co osobiste, jest polityczne – stwierdziły w wywiadzie z Jake Hall dla Dazed Magazine. Z uwagi na sytuację polityczną w Szwecji, Dreijer uważają, że widoczność osób z tej społeczności jest tam niezbędna.

Żaneta Wańczyk

Jane Remover

Jane Remover pojawiła się na scenie muzycznej w 2021 i bardzo szybko eksplodowała w popularności. Jej styl łączący gitary akustyczne z pełną przesterów, hyperpopową produkcją wyrywa się z jakichkolwiek ram gatunkowych. Poza swoim głównym projektem stworzyła też serię albumów mashupowych Dariacore, która z powodu swojego zawrotnego tempa i humoru często nazywana jest żartobliwie “zoomercore”.

>

W 2022 roku, po premierze jej pierwszego albumu Frailty, pełnego treści dotyczących odkrywania siebie i społeczeństwa, w którym dorastała, ujawniła się jako osoba transpłciowa. Ikona młodego pokolenia, ciągle tworząca muzykę ze swojej sypialni w domu rodzinnym ma bardzo dużo miejsca i czasu, by rozłożyć skrzydła i zarówno ja, jak i wiele fanów czekamy na to, co planuje nam pokazać w przyszłości.

Maciej Respondek

Soko

Francuska wokalistka o chropowatym głosie i polskich korzeniach – znana pod pseudonimem Soko to kolejna nasza artystka wyróżniona w ramach Tygodnia Dumy. Zadebiutowała singlem wydanym w 2007 roku o przewrotnym tytule I’II kill her, który zdobył niezwykłą popularność w Europie i znalazł się na jej debiutanckiej epce Not Sokute. Jednak to surowy i chwytający za serce utwór We might be dead by tomorrow przyniósł jej miejsce na liście Billboard hot 100.

Soko identyfikuje się jako osoba queer i w wywiadach otwarcie opowiada się po stronie osób nieheteronormatywnych. Jej trzeci studyjny album z 2020 nosi tytuł Feel feelings, a promował go singiel Oh, to Be a Rainbow!.

Julia Prus

Perfume Genius

Pochodzący z Seattle Mike Hadreas, bardziej znany pod tajemniczym aliasem Perfume Genius, to jedna z najbarwniejszych i najbardziej zaskakujących osobowości współczesnej queerowej sceny muzycznej. Jego muzyka stanowi jedyną w swoim rodzaju, praktycznie niemożliwą do sklasyfikowania fuzję wielu gatunków, znajdujących ujście w art-rocku czy art-popie. Dowodem tego jest chociażby zeszłoroczny album Ugly Season, który znalazł swoje miejsce w rankingu ulubionych płyt wśród szeregów Redakcji Muzycznej Radia LUZ.

Tematyka twórczości Perfume Genius obraca się wokół tożsamości seksualnej, przemocy domowej, toksycznej męskości oraz niebezpieczeństw i problemów, z jakimi borykają się homoseksualni mężczyźni w czasach współczesnych. Zmagawszy się w młodości z ostrym nękaniem z uwagi na swoją orientację, artysta przekuwa doświadczenia w wypełnione emocjami teksty, nadając im wyzwoleńczego charakteru.

Nie dziwi zatem, że twórczość Mike’a uchodzi za bezpieczną przestrzeń tak naprawdę dla każdego, kto tylko jej potrzebuje.

Antek Winiarski

Sufjan Stevens

Choć Sufjan Stevens nigdy jednoznacznie nie opowiadał o swojej seksualności, do czego zresztą ma pełne prawo, w jego twórczości od wielu lat można odnaleźć rozmaite odniesienia do uczuć i doświadczeń nieheteronormatywnych. Odniesienia te ewoluowały zresztą przez lata od niewielkich wzmianek i piętrzących się domysłów fanów dwie dekady temu, po podwójny tęczowy singiel Love Yourself w 2019 roku i ścieżkę dźwiękową do kultowego Call Me by Your Name.

Istotą do zrozumienia pewnej niebezpośredniości w podejściu Stevensa do tematyki LGBTQ+ jest jednak jego społeczne i religijne tło stojące, dla niektórych, w jednoznacznej sprzeczności z celebracją pride’u. Tymczasem Sufjan, nieśpiesznie i po swojemu, lecz zupełnie naturalnie łączy w swoich piosenkach złożone biblijne inspiracje z emanacją uniwersalnych ludzkich potrzeb: miłości i akceptacji we wszystkich kolorach tęczy.

Robi to zresztą w sposób na tyle poetycki, że od lat w internecie słuchacze prześcigają się w interpretacjach, czy dana piosenka Stevensa jest o Bogu czy o uczuciu między dwoma mężczyznami.

Kurtek Lewski

awfultune

Gwiazdki na policzkach. Mignięcia intymnych zbliżeń. Ciepło bijące z każdego uśmiechu. awfultune, a właściwie Layla Eden, to uosobienie czułości. Szczere emocje, które odsłania w piosenkach, łapią za serce, po prostu. Jak już otulą nas swoją delikatnością i empatią, nie puszczą.

Layla tworzy muzykę niezależnie. Brzmienia lo-fi, często także ambientalne. Niekiedy wręcz ikoniczne brzmienie gitary nagranej w czterech ścianach pokoju. Feeria dźwięków otoczenia wplecionych w utwory. awfultune to projekt bardzo intymny, w ramach którego autorka nieraz dzieli się prostą radością z oddania słuchaczom cząstki swojego życia.

Istotnym elementem jej działalności jest też Instagram. Wspiera tam inne osoby transpłciowe wrażliwymi komentarzami, dzieli się swoją historią i doświadczeniami, ale też – zachęca do pokochania samego siebie. Żebyśmy mogli w pełni błyszczeć swoim blaskiem.

Mateusz Łapot